Jammer part 4

Foto: Wessel Burger

De vaste bezoekers van mijn blog kennen ze wel, de jammer berichten waarin ik opmerkelijke bouwsels onder de loep neem die ik tegen kom tijdens mijn struintochten.

Deze keer wijk ik van de bouwsels af en neem ik de mens even onder de loep, zij die, net als de opmerkelijke constructies, afwijken van de normale gang van zaken.

Na het vinden van een stroom aan schaarse of zeldzame soorten in een gebied komt vaak een andere stroom op gang, die van de twitcher, de lijsters, de tikkers en de daaraan onlosmakelijke mongolenwaaiers. Uit alle hoeken van het land komen de vogelaars als goudzoekers naar de plek des onheil om een glimp van de "rare bird" op te vangen. Ik ken het wereldje, ik heb het gezien, ik ben een van hen maar zie met lede ogen aan dat het wereldje in hoog tempo veranderd. Ik wil u vragen om eens 15 seconden naar de bovenste foto in dit bericht te kijken, gewoon even doen. Nou, wat hebt u gezien? Dijk, Schapen, mensen en een vogelhut? bijna goed. Wat u op de foto ziet zijn mensen die zich vogelaar noemen, echter deze vogelaars wijken wat af van de gewone vogelaar wat deze groep behoord tot de individuen die bij de geboorte net even dat ene gen niet mee hebben gekregen, de lichterlijk beperkten, zij die de vogelaars die wel goede bedoelingen hebben een verkeerde naam geven en die menig terreineigenaar slapeloze nachten bezorgen. Het gen die ze niet bezitten noemen we ook wel het gedragsgen of de, niet weten hoe het wel hoort gen.Wat je vaak ziet bij dit soort mensen is dat het gemiste gen vervangen is door het what the fuck gen, wat zich dan vaak ontaard in onverschillig gedrag of het totaal negeren van borden .

Wat dit soort mensen ook nog wel eens wil vergeten is dat ze te gast zijn in een gebied dat vaak met pijn en moeite beheerd word en waar soms alle zeilen bijgezet moeten worden om de natuur te behouden voor alles wat na ons komt.

Nu kan je uren lopen zeuren over een stel mensen die naast een hut op een dijk staan maar zeg nou zelf, echt denderend ziet het er niet uit, en de verstoring die dit soort acties met zich mee brengt lijkt maar klein maar kan erg groot zijn.

Maar net als bij zoveel dingen in onze samenleving word je niet meer geacht om hier iets van te denken of van te zeggen, het enige wat je als antwoord krijgt is het bekende, en waar bemoei jij je mee? En met zo'n antwoord raak je bij mij dus net even een gen aan, de pislinkgen.   

Ik keer hen de rug, buig m'n hoofd en schaam me soms dood een van hen te zijn.

       

Bastaardkikker  Midwolda

Natuurlijk gaan we allemaal wel eens tot op de grens maar waneer de grens op deze manier opgezocht word dan moet je je toch eens afvragen of het misschien verstandiger is om bij de volgende zeldzaamheid je kiezen eens hard op elkaar te houden om vervolgens weken later met het nieuws op de proppen te komen onder het motto, gelukkig hebben we de foto's nog. Nu zijn er ook nog mensen die veel verder gaan dan de grens. Geheel in de lijn van mijn voorspelling werd er zaterdagmorgen een vogelaar op de Punt van Reide aangetroffen die volgens eigen zeggen geen bord of hek had zien staan. Nu kan je lullen als brugman maar die vliegen gaat bij mij niet op. Ik denk eerder dat hij de borden wel heeft zien staan maar dat het "what the fuck"gen net even sterker was dan het beetje gezond verstand wat nog in zijn schedel zit. Nu is het internet een leuk medium om iemand tot in de dagen der eeuwigheid een zwarte naam te bezorgen maar zo ver wil ik nu net niet gaan, namen noemen doe ik maar even niet dus, al branden mijn handen boven het toetsenbord. Naast een portie ergenis van jewelster was het niet alleen komkommer en kwel in het Oldambt want zeg nou zelf, van 10 Witwangsterns achter je huis zou iedereen toch vrolijk worden!! Naast de sterns kon ik nog weer een behoorlijk aantal soorten aan mijn jaarlijst toevoegen, zat de Woestijnplevier tijdens mijn inventarisatie ronden gezellig op de Punt van Reide tussen de broedende Bontbekplevieren en leverde de rest van de week 1 Breedbekstrandloper, 2 Zwarte wouwen en een adulte mannetje Steppekiekendief op welke laag over mijn werkplek kwam stuiteren. Poeh.

Bontbekplevier  Oldambt.

           

 Dit is dus de reden waarom sommige gebied niet vrij toegangkelijk zijn.

Dikke meuk

Terekruiter Polder Breebaart

De vorige post sloot ik af met het woord voorlopig want vandaag zou blijken dat de koek in de Breebaart polder nog lang niet op was. Na de knaller van gisteren denderde de steltlopertrein vandaag vrolijk verder en vanmiddag was het bij opkomt water weer grote pret in de steltloper hotspot van oost Groningen. Naast de nog aanwezige Woestijnplevier waren in een kijkerbeeld met de Plevier ook nog 4 Breedbekstrandlopers aanwezig op een piertje. Vlak bij de vier vogels liepen nog eens 2 Breedbekken tussen de vele honderden Kanoeten, Rosse grutto's, Bontjes en Zilverplevieren. Later werd, om het geheel af te maken, nog een Terekruiter gevonden voor de hut in de Breebaart waar ook nog eens een groepje van 5 Breedbekken opdook. Nu is het aannemelijk dat de 5 Breedbekken van voor de hut dezelfde zijn als de vogels die eerder buitendijks werden gezien maar daar durf ik mijn hand niet voor in het vuur te steken, je weet het maar nooit met deze soort in dit gebied. Als toetje had ik nog een Strandplevier in de Breebaart en vloog een adult mannetje Roodpootvalk over de Dollard polders. Polder Breebaart heeft even weer aan de rest van Nederland zijn visitekaartje afgegeven en heeft weer laten zien waar het goed in is. Wat een gebied mensen. 

Breedbekstrandloper  Polder Breebaart

Woestijnplevier

Woestijnplevier  Punt van Reide
Waar ben je nou oude gek!! Het klinkt wat raar maar met die woorden werd ik zaterdag morgen wakker en zo begon ook mijn TOH vogeldag. Ik had me voorgenomen om zaterdag vroeg uit de veren te gaan maar dat mislukte een beetje. Vermoedelijk was ik nog iets bedwelmd door de lucht van vers asfalt van de avond daarvoor en had de hitte van het spul mij zo lam gemaakt dat ik aan slapen toe was. Ik was nog ver in dromeland toen mijn dochter voor ons bed stond, pap er hebben al meerdere mensen meerdere keren gebeld, je kan maar beter even terug bellen denk ik? Als een aangeschoten lam strompelde ik van bed, lichamelijk helemaal aanwezig maar geestelijk nog compleet de weg kwijt las ik een sms op het scherm van mijn telefoon, Woestijnplevier Punt van Reide, waar ben je man? Waar ben je man? Ik lag net even iets te doen wat Henk Bleeker de hele dag mee bezig is, lekker dromen. Maar de boodschap was duidelijk en binnen een paar seconden kwam de bij ons in huis bekende wervelwind op gang, kleren aan, maak niet uit wat als het het maar bedekt, scoop, kijker, camera, tabak, portomonee mee en go wis dem bananas. Amper 25 minuten na het lezen van de sms stond ik al op de dijk te kijken naar een Woestijnplevier, wat overigens 12 minuten langzamer is dan mijn record maar dat terzijde, die zo te zien eerst in een wasdroger had gezeten voor hij lande bij de Punt van Reide want het geheel zag er nogal wat afgeragd uit. Afgeragd of niet, het is een erg strakke soort en een erg goede aanvulling van de al zo lange reeks van zeldzame steltlopers in de Dollard.

Gele kwikstaart  Johannes kerkhovenpolder

Nu was het zaterdag de Top of Holland vogeldag en werd elke uithoek van noord Nederland geduurde een dag door een legertje van 150 vogelaars uitgekamt op leuke soorten. De beste ontdekking van de dag word beloond met een nieuwe verrekijker en na de vonst van de Woestijnplevier,al vroeg in de morgen gevonden door een Groninger overigens, was het voor iedereen al wel duidelijk welke soort de winaar van de dag zou worden en wie er met de kijker vandoor zou gaan. Zelf heb ik mij beperkt tot het Oldambt dit jaar en bezocht in bijna alle leuke gebieden in de regio. Het zoeken leverde mij naast enkele nieuwe soorten voor de Groningen jaarlijst maar bar weinig op. Nou ja met een Woestijnplevier, een Roodhalsgans en een Breedbekstrandloper ben ik ook wel meer dan tevreden, voorlopig.

Diptrip

Zilvermeeuw 3e kj  Oterdum Met een

pontische meeuw look

Dwergmeeuw Best wel een eng staartje!

Als u de kop van dit bericht leest dan zou u kunnen denken dat ik verkeerde pilletjes of poedertjes tot mij heb genomen maar niets is minder waar, ik zit niet zo in de geestverruimende middelen en heb het ook niet nodig om een goed gevoel te krijgen. De diptrip is vogelaars jargon en het betekend eigenlijk dat je voor Jan met de korte achternaam ergens naar toe bent gereden om een leuke vogelsoort te zien. In de afgelopen 25 jaar heb ik al menig diptripje gemaakt en in sommige gevallen miste je de vogel in kwestie op enkele minuten en dat is zuur, erg zuur. Met dit soort dingen leer je in de loop der jaren wel leven en hoe ouder je wordt des te makkelijker leg je het naast je neer. Er zitten nu een keer geen wortels aan die beesten en het is gewoon part of the game, al leverd het wel eens deprimerende momenten op. Vrijdag werd in het Lauwersmeer een Blauwvleugeltaling gevonden en met deze vonst wist ik ook direct wat er voor zaterdag op het programma zou staan, een dagje Lauwers dus. In de meeste gevallen blijven eenden wel een dag of wat hangen in een gebied dus dat kon het probleem niet zijn deze keer. Zaterdagmorgen zat ik dus op tijd in de auto en hopsakee met gierende bandjes naar de Lauwers, ducky here I come! Bij aankomst in het Lauwersmeer werd al vrij snel duidelijk dat ik voor Jan L.L de reis had gemaakt want die zwemvlies had de vleugels genomen en was vertrokken met onbekende bestemming, mooi k.t dus. Ach het is maar een vogel en veel buikpijn heb ik er niet van gehad deze keer maar jammer is het zeker, een typisch geval van dikke pech eendje weg. Nu was het niet mijn eerste Blauwvleugeltaling want ik heb de soort al eens aan de andere kant van de grote plas gezien maar het was een leuke aanvulling geweest op mijn jaarlijst Groningen , die tot nu toe alweer op 210 soorten staat.

           

Bont zandoogje Lauwersmeer

Die Taling mag ik dan gemist hebben zaterdag een bezoekje aan het Lauwersmeer leverd altijd wel leuke dingen op. Zo zijn Wielewaal en Nachtegaal stukken makkelijker op te rollen in de Lauwers dan in het Oldambt. Ondanks de vele zangvogels in het gebied was het maar magertjes gesteld met de leukere soorten en meer dan een Visarend, enkele Temmincks strandlopers en een Draaihals leverde dit bezoek eigenlijk niet op, de kibbeling maakte zo als gewoonlijk alles weer goed. Het weer mag dan wel niet optimaal zijn de laatse weken, maar beetje bij beetje scharrelen we toch wel een aardig lijstje aan soorten bij elkaar, maar echt van harte gaat het niet dit voorjaar. Het harken leverde deze week 2 Visarenden, 1 Morinelplevier, 1 Zwarte wouw, 1 Engelse kwikstaart, 1 Pontische meeuw en de al eerder vermelde Draaihals op, mhhaa. 

    

Weinig tijd

                               
                                                IJslandse Grutto Polder Breebaart

Het weer laat ons een beetje in de steek deze week en de schaarse uurtjes die ik dit weekend te besteden had vielen min of meer in het water. Regen, wind, hagel en onweer zijn nu niet bepaald de beste ingredienten wanneer je langs de Dollarddijk rond hangt. Bij rustig weer is het de perfecte plek om te vogelen maar wanneer er onweer in de lucht hangt ben je in het open landschap een easy target, inpakken en wegwezen dus. Ik ben niet bang uitgevallen maar voor een paar natuurverschijnselen heb ik erg veel respect, Onweer en water in getijde gebieden. Waarom zou je het noodlot tarten als het niet nodig is. Zoals ik al zei, weinig tijd en slecht weer zaten mij wat in de weg dit weekend maar het leverde toch nog 7 Beflijsters en een mannetje Rouwkwikstaart op en werd mijn auto geterroriseerd door een iets wat wazige Witte kwikstaart. Nou ja, het vogeltje zat in de Blauwe stad en daar is wel meer niet zoals het hoord, het is hem vergeven. 

Rouwkwikstaart Oostwold (Old)

Nova zembla

Zwarte rotgans Lauwersmeer

Soms kijk in naar een film en dan denk ik bij mij zelf, dit kon toch wel ietsje beter mannen. Nu is het niet zo dat ik elke film uitpluis op fouten maar sommige missers liggen er toch wel duimendik boven op. Zaterdagavond was bij ons thuis het moment aangebroken om DE Nederlandse film van het jaar te bekijken, Nova zembla. Op zich hou ik wel van dat soort films, landelijke geschiedenis verpakt in een aardig jasje, niks mis mee. Zonder enige moeite reis ik met de heren mee over zee naar het noorden van Europa richting vogeleiland, de plek waar het voor mij met deze film al mis ging. Door de bemanning werden bij aankomst op het eiland eieren geraapt, daar heb ik deze keer geen moeite mee want het waren barre tijden voor de mannen, en nood breekt natuurlijk wet. Tijdens de vangactie lazerd een matroos met een ei in zijn hand van een rots, het kuikentje die in het ei zit overleefd de klap en de grootste matroos van het schip ontfermde zich liefdevol over het kleine Papegaaiduikertje, erg aandoenelijk allemaal. Het beestje beland in een overhemd en verdween voor lange tijd uit beeld. Het mag u bekend zijn dat de mannen van Barentsz na wat geklooi tussen de ijsschotsen vast kwamen te zitten op het eerder genoemde eiland en dat doet niet alleen rare dingen met mensen maar ook met vogels doet het blijkbaar verbazingwekkende gekke dingen. Zo bleek de jonge Papduiker binnen een uur veranderd te zijn in een mooie Kauw? Mijn mond valt van ongeloof open als ik het zie en ik kijk met schrik naar de fles Berenburg die voor me onder de tafel staat. Of het hele evolutie verhaal is bij mij verkeerd binnen gekomen, ik mis ook wel eens wat, of de filmmaker heeft hier een blunder van jewelster begaan door even op een listige manier wat vogeltjes om te ruilen onder het motto, ach geen hond die daar op let, wel dus, jammer, erg jammer. Als je dan ook nog even naar het verspreidingsgebied van de Kauw kijkt, komt niet eens voor op Nova zembla volgens mij, dan krijg ik toch sterk het vermoeden dat sommige mensen van de researchafdeling van de film hun werk niet echt goed hebben uitgevoerd. Nova zembla vond ik matig en mager en de film krijgt van mij een klein zesje, en daar kan zelfs Doutzen niks aan veranderen.

In tijden van crisis maken mensen wel eens verkeerde keuzes om wat geld te besparen. Als je met de boot naar Schiermonnikoog gaat dan moet je de auto achter laten in Lauwersoog. De meeste mensen kiezen er voor om hun auto in de bewaakte parkeergarage nabij de boot te parkeren. Een klein deel van de bezoekers van het eiland plaatsen hun heilige koe op een plek waar geen verlichting en ook geen bewaking is. Zo hou je wel enkele tientjes in de knip maar de gevolgen van zo'n besparing kunnen vaak net even iets anders uitpakken. Dus, als u binnenkort nog naar Schiermonnikoog gaat denk dan nog maar eens even terug aan de bovenstaande foto.

Inmiddels is de voorjaarstrek in volle gang en dat is overal te merken. Overal zie je vogels die op weg zijn naar hun zomerstek. Afgelopen weekend was het weer lekker vogelen in de TOH (Top Off Holland) en eindelijk leek de lang verwachte bom van vogelovervloed ontploft te zijn. Naast een bezoek aan het Lauwersmeer op vrijdag werd op zaterdag de Dollard regio weer eens over de kop getrokken. deze keer leverde het weekend een Zeearend, 1 Zwarte rotgans, 1 Witbuikrotgans, 1 Draaihals, 25 Beflijsters, 2 Reuzesterns, 2 Velduilen, 1 Bokje en niet minder dan 8 verschillende Roodhalsganzen op, we zijn los mensen.

Paas eitjes

Zilvermeeuw (Die erg goed zijn best doet om op een Kleine burgemeester te lijken.)

Na een stukje poëzie uit de polder rollen we zo weer in de hedentendaagse gekte die pasen heet. Zaterdagmorgen moesten er nog een paar kleine boodschappen gehaald worden en ik offerde mij op om die taak op mij te nemen. Bij het binnen treden van de lokale C1000 stapte ik regelrecht in the final apisode van de world of warcraft. Een niets ontziende menigte mensen worstelde zich tussen de stellingen met etenswaar door. Het had meer weg van een schaamteloze massa plundering dan van even gezellig boodschappen doen. Met vuur in hun ogen plukten de mensen de laatste zak met krentebollen uit de schappen en meerdere salades belanden met kneuzingen in een winkelwagen, het oud Hollandse nanah nana naaaahh ontbrak er nog net aan. Als ik het allemaal moet geloven dan verkeerd ons land nog steeds in een ongekende crisis maar daar was zaterdag bar weinig meer van te merken. Waneer ik hoor dat we in twee dagen voor vele honderden miljoenen euro's aan voedsel hebben weggewerkt dan vraag ik me zelf af of dat hele pasen zijn doel niet een beetje voorbij geschoten is, vieren we nou dat iemand ooit weer terug is gekeerd in het land der levenden of zijn we verzeild geraakt in een massahysterie die al aardig op de kerstdagen beginnen te lijken? Crisis, crisis? weet u wat crisis is meneer? nou? ik heb drie dagen niet kunnen bellen, smsen, twitteren en whatsappen omdat mijn netwerk provider mij in de steek heeft gelaten, dat is nog eens een crisis. Mijn 1876 cybervrienden op Hyves, Facebook en Myspace moeten wel denken dat ik ze niet meer leuk vind nu ze al dagen niks van mij gehoort hebben? Nou dat gaat wel mee vallen hoor, ze hadden voor dat jij ze aansprak op Hyves ook al 20 jaar niks van je gehoord dus ze missen jou nu ook niet! En zo kan het dus gebeuren dat menig Nederlander een week lang tussen hoop en waanzin heeft moeten leven, hopen op een goed bedoeld, maar totaal niks zeggend, woordje van een CEO van Vodafoon (u weet wel zo'n lul met een stropdas en een top inkomen) en de waanzin die we pasen noemen.

De Noordmannen (RTV Noord in de Breebaart polder)

Na een paar uren winkelen, ik doe er normaal een half uurtje over, vluchte ik met gierende banden naar een plek waarvan ik zeker wist dat ik geen vuurspuwende huismoeder tegen het lijf zou lopen, de Dollardpolders. Ondanks de harde noorder wind was het daar best wel aardig toeven. Het mannetje Amerikaanse smient zat nog steeds te ver weg nabij de Punt van Reide en op de kwelders waren oa nog een adulte Zeearend, een Roodhalsgans en een Smelleken aanwezig. De jaarlijst voor Groningen werd in de afgelopen week trouwens ook weer behoorlijk aangevuld met leuke soorten als Beflijster, Kuifduiker en Roodhalsfuut. De teller van de jaarlijst staat nu op 165 soorten. De Kuifduiker en de Roodhalsfuten waren net als 81 Geoorde futen een Dodaars en vele gewone Futen aanwezig op het Oldambtmeer. 5 soorten Futen op een dag op een plek en ook nog eens allemaal in zomerkleed, ga der maar aan staan.