woensdag 14 november 2012

Dipper


Roodhalsgans  Hoeksmeer

Na het Kranen geweld in Duitsland sta je voor je het weet gewoon weer met beide voeten in de Groninger klei om de draad weer gewoon op te pakken. Net als in elk najaar duiken de wintergasten ook nu weer in grote aantallen bij bosjes, maar ook in het open veld natuurlijk, op. Een flink aantal Kramsvogels, Koperwieken, Ganzen en eenden lijken hun weg naar het Oldambt weer gevonden te hebben en doen zich tegoed aan de lokale versnaperingen. Aangezien ik de laatste maand veel tijd in het westen van het land doorbreng, wat is het gezellig druk daar mensen, lijkt mij voornemen om het jaarlijst record te breken her en der wat scheuren op te lopen. Zo wist ik de Waterspreeuw van Wittewierum glansrijk te missen en dat doet pijn, erg veel auwh zelfs. Graag had ik deze soort aan de lijst toe willen voegen maar daar dacht het beestje echt anders over want op zaterdag was de vogel gevlogen, wat een dipper van jewelste. Wel wist ik nog een Europese kanarie en de Pestvogel aan de lijst toe te voegen wat de stand op 261 brengt, nog 6 soorten, pfffh, te gaan dus. Gewoon door gaan met zoeken dus, iets wat trouwens de laatste weken 2 Bladkoningen, Meerdere Zeearenden, 4 Roodhalsganzen, 3 Pontische meeuwen en het eerste groepje van 500 Fraters opleverde.
  

Pontische meeuw  2e winter  Oterdum


Oosterse Zwarte roodstaart   Rolde

Geheel van een andere orde is de vondst van een Oosterse Zwarte roodstaart op een maïsakker nabij Rolde in Drenthe. Dit broertje van onze Zwarte roodstaart komt normaal gesproken voor te oosten van Turkije en dit is dus duidelijk een gevalletje van even het padje kwijt, iets wat de aanwezige vogelaars niet erg lijken te vinden want de vogel mag op veel bekijks rekenen. Het vogeltje lijkt zich niet bewust van zijn eigen zeldzaamheid want hij doet iets wat normaal de vogelaar hoort te doen, hij sluipt naar de camera's en de camera's niet naar hem, mafkees. Je vraagt je bij dit geval dan ook af wie wie nou eigenlijk lastig valt. Maar even alle gekheid op een stokje, of maisstengel, dit zijn dus wel de vogeltjes waar je het warm van krijgt op een regenachtige zaterdagmorgen omdat je weet dat het van erg ver komt en omdat het behoorlijk afwijkt van onze eigen Zwarte roodstaart. Ik draai er niet om heen, maar ik heb ook dit jaar als een klein kind weer zitten wachten op de dag dat hij weer zal komen. Nu heb ik het niet over die ranzige oude katholieke man met dat enge rode gewaad aan maar over mijn grote vriend Harry de Geelpootmeeuw, en zie hier onder, Harry is voor het zevende jaar op rij wederom weer back in town. 
 

1 opmerking:

  1. Hoi André.
    Of het rood nou in de staart of hals zit, ik vind beide vogels er erg mooi opstaan. Moet ik toch kiezen, dan is de plaat van de roodhals mijn favoriet. Doordat het prachtige gansje mooi in het gat tussen de brandjes links, rechts, onder en de kollen er boven zit vind ik het een erg mooi beeld geworden.
    Met een groet,
    Sjerp

    BeantwoordenVerwijderen