donderdag 29 december 2011

2011


Grauwe gors Oldambt bewijsplaatje van een zingend mannetje.

En dan zit het er al weer bijna op, het jaar 2011. Het was weer een zeer bewogen vogeljaar met erg veel memorabele momenten die je voor altijd bijblijven en waar nog vaak over gepraat gaat worden. De Lepelaars die een nestje gingen bouwen vlak bij mijn huis, de steeds algemener wordende Zeearenden en kilo's Ruigpootbuizerden in alle hoeken en gaten.
Grauwe gorzen die, na vele jaren van afwezigheid, weer tot broeden kwamen in het Oldambt en de geweldige weekenden op de Groninger Waddeneilanden, het is maar een kleine greep uit de eindeloze lijst aan hoogtepunten van dit jaar. Over lijsten gesproken, dit jaar wist ik 261 soorten bij elkaar te sprokkelen in de provincie Groningen en dat is erg goed, zeker als je bedenkt dat het jaarlijst record voor Groningen op 266 soorten staat (Jonker & Boven 2008). Ik had met wat meer inzet het record misschien wel kunnen breken maar het is goed zo , ik laat de eer aan een ander. Een jaar, 261 soorten , hoogtepunten ? een lange lijst lijkt mij overbodig maar de Kuifkoekoek, Hop, 2 Steppekieken, 2 Noordse pijlstormvogels, Waterrietzanger en de Vale pijlstormvogel springen er toch wel boven uit deze keer. Ook de Breedbekstrandloper deed het met 13 ex weer eens lekker dit jaar en nagenoeg alle Breedbekken werden , zoals gewoonlijk, weer gezien in de Breebaart polder, waar anders zou ik haast zeggen. En dan moet je natuurlijk het moment van 2011 nog kiezen. Het mooiste moment van het jaar zou natuurlijk het opstappen van Henk Bleker zijn geweest, dit bleef helaas uit dus ik moet kiezen tussen de Vale pijl en de Witflankdolfijn , beide erg zeldzaam in Groningen en voor maar weinig mensen weggelegd . Een Vale pijl zien is gaaf maar een Dolfijn in Grunniger wateren zien doe je ones in a life time , de Dolfijn wint dus . 2011 is geweest en kan de geschiedenis boeken in , op naar 2012 . Ondanks alles wat op ons af lijkt te komen wens ik u toch een goed 2012 toe. (Waar blijft die winter from hell nou eigenlijk Piet?)
Op de valreep van 2011 vond de 7000ste bezoeker zijn weg naar mijn blog . Ik wil u allen hartelijk bedanken voor uw bezoekjes .

dinsdag 27 december 2011

Kauw part 2





Uit pure wanhoop en bij gebrek aan beter ben ik vandaag maar weer tussen de Kauwtjes gaan kijken of er nog afwijkende beesten tussen zaten . Naast enkele Noordse Kauwen kwam ik deze vogel tegen bij Oterdum. Het beest is minder strak getekend dan de Winschoten vogel maar is duidelijk lichter in de nek dan de Noordse Kauwen . En dan is het maar weer de vraag of dit binnen de variatie van Noordse valt of dat het een vogel is met een oosterlijke herkomst ? Wie het weet mag het zeggen maar mij doet het erg Russisch aan in elk geval .

zaterdag 24 december 2011

Uil

Wat zijn het toch lekkere beesten om voor de lens te hebben die Velduilen . Het was weer eens behoorlijk hoog water in de Dollard en als u dit blog volgd dan weet u wat dat betekend , Velduilen zoeken . Na 25 Hazen viel het oog op een Haas met knal gele ogen en veel te korte oren, bingo dus . Met wat geduld laten ze zich over het algemeen redelijk benaderen en best aardig op de foto zetten . Velduilen , ik kan er geen genoeg van krijgen .
Rest mij nog u goede kerstdagen te wensen en maak er een gezellige boel van .










maandag 19 december 2011

Rottumerplaat part 3

Terwijl in Noord Korea de mensen op straat liggen te huilen omdat hun leider de eeuwige jachtvelden heeft opgezocht zat ik voor vier dagen op Rottumerplaat het vogeljaar 2011 al een beetje uit te zwaaien, dat zouden ze trouwens in dat eerst genoemde land ook eens moeten doen, iemand even lekker uitzwaaien. December, Rottumerplaat, tja wat kan je dan nog verwachten . Wat je zeker verwachten kan is rust, complete rust en ruimte zonder ook maar last te hebben van wie dan ook. Even niemand om je heen die moeilijke doet of je begroet met een middelvinger.


Middelste jager De enige foto (35mm) met een vogel er op van het hele weekend .

Vrijdag om 8 uur in de morgen gingen de trossen van de Harder los en kozen we het ruime sop richting de Groninger eilanden. Op zee was het nog rustig maar je voelde wel dat er wat op komst was want later in de middag trok de wind al iets aan en draaien meer naar noord. Bij Rottumeroog werden de eerste groep tellers aan wal gezet met de Zodiac, Het moet even snel zij de schipper want de wind trekt aan en op de terugweg naar de boot had de Zodiac zichtbaar moeite om door de branding te komen. De wind voorspelling voor de zaterdag en zondag waren noord west 7 tot 8, dan gaat de gemiddelde Rottumganger toch even rekenen, Noordzee + storm = leuke soorten zien. We kozen er dus voor om de hoogwatertelling direct na aankomst op Plaat te doen, erg spannend zou de telling, gezien de tijd van het jaar, toch al niet worden en de aantallen zouden aanzienlijk lager zijn als in de voorliggende maanden. Tassen uitpakken, kachels aan in het huisje en de scoop op de nek en het eiland op. Bij de eerste stop tijdens de telling vonden we een Zwarte rotgans en dat is in Groningen toch wel een erg leuke soort te noemen. Naast deze gans en 4 Ruigpootbuizerden waren er maar weinig noemens waardige soorten te bewonderen en waren de aantallen laag te noemen.





Aan het einde van de middag was er nog even tijd om over zee te kijken. Opvallend waren de grote aantallen Roodkeelduikers die langs het eiland vlogen met oa een groep van 26 vogels. In een korte tijd kwamen ruim 100 vogels langs en er leek maar geen einde aan de stroom aan duikers te komen. Zoals voorspeld draaide de wind in de avond naar noord west en trok behoorlijk aan. De wachttoren begon huilende geluiden te maken en de schoorsteentjes van het huis klapperden er lustig op los, heerlijk zo'n storm op een eiland. De zaterdag en zondag stonden in het geheel in het teken van zeetrektellen. In de luwte van een duin stonden 4 mannen de hele dag over zee te kijken en bijna het enige wat er te horen was waren kreten als, Duiker naar links, Jantje aan de horizon of jager bij de zwarte boei. Je staat er versteld van hoeveel vogels er over open zee vliegen, je verveeld je geen moment. De zeelucht maakt hongerig en moe en na een wandeltocht van een kleine 6 kilometer terug naar het huisje is slapen geen probleem (of zou dat nou van de berenburger komen ?)



Zeerukkers schuilen voor de buien .






Uren over zee kijken leverd altijd leuke soorten op maar ergens in je achterhoofd hoop je altijd op een klappertje, een strakke soort, de vette sh.t zal ik maar zeggen. Zondag in de loop van de morgen was het zover. Tijdens het zoeken tussen de golven vloog plots een Vale Pijlstormvogel mijn beeld in en direct daarna schreeuwde ik, Vale pijl op 12 uur achter de branding naar rechts. Ze moeten er op Borkum wel van geschrokken zijn zo hard was de kreet. Na dat alle vier de mannen de vogel hadden gezien was het tijd voor een klein vreugde dansje. Dit was pas de derde Vale pijl voor Groningen ooit en een nieuwe soort voor mijn provincie lijst. Ondanks de tijd van het jaar was het, mede dankzij de storm, erg goed toeven op Plaat. Het ontbreken van stromend water en de koude nachten vergeet je al snel waneer je om tien uur sávonds op een duin staat met boven je een geweldige sterrenhemel , een storm op de Noordzee en het licht van de vuurtorens van Borkum, Schiermonnikoog en Ameland aan de horizon, het Waddengebied op zijn best dus. En natuurlijk mag het lijstje met leuke waarnemingen ook deze keer niet ontbreken. 4 dagen Rottumerplaat leverde deze keer een Rosse Franjepoot, de al genoemde Zwarte rotgans, 3 Grauwe pijlstormvogels, 3 Alken, 1 Zwartkopmeeuw, 1 Kuifduiker, 1 IJsduiker, 1 Velduil, 5 Grote jagers, 7 Middelste jagers, ruim 200 Roodkeelduikers, 28 Parelduikers, ruim 1000 Drieteenmeeuwen, 13 Jan van Genten, 200 Dwergmeeuwen en de geweldige Vale pijlstormvogel op. En daar komt hij weer , ik heb mindere weekenden gehad dit jaar.















zondag 11 december 2011

Springtij

Zeearend Dollard

De waterkeringen konden afgelopen weekend weer dicht want er werd weer springtij voorspeld . Er zijn mensen die er moeilijk van kunnen slapen maar ik daar in tegen kan er enorm van genieten als de kwelders zonder enig pardon in de golven van de Waddenzee verdwijnen . Alles wat niet kan vliegen moet rennen en zwemmen voor zijn leven om niet ten prooi te vallen aan het snel op komende water . Muizen maken zich uit de voeten en zoeken een veilig heenkomen op de Zeedijk en worden in het slechtste geval tijdens deze tocht in de vlucht uit het water geplukt door een Velduil of een Buizerd . Alle zangvogels die normaal gesproken op de kwelder leven kiezen ook eieren voor hun geld en verkassen ook naar hoger gelegen gronden en zo kan het dus gebeuren dat je tijdens een ritje langs de dijk 100 Oeverpiepers , groepjes Strandleeuwerikken , 400 Fraters , IJsgorzen en veel op muizen wachtende roofvogels ziet . Ook de Velduilen komen tijdens springtij van de kwelders af en laten zich dan erg goed benaderen en bekijken . En de Zeearend , ach die bekijkt het allemaal vanaf een afstand en komt , om de dag nog maar even wat leuker te maken , even op een meter of 20 (slik) langs vliegen als of het niks is .

Velduil Dollard



zondag 4 december 2011

Sint

Zeearend Dollard

En zo glijden we , zonder dat je er bijna erg in hebt , december al weer in, en loopt die oude gek met zijn rode punt muts samen met zijn hulpjes mijn deur weer met grote stappen voorbij . Ik heb het niet zo op katolieken die het goed met kindertjes kunnen vinden want daar komt narigheid van . Als je er bij na gaat denken dat deze Sinter N al eeuwen zo bezig is , en al veel slachtoffers gemaakt heeft , dan vind ik het niet zo gek dat steeds meer mensen er voor kiezen om dat dikke rode mannetje uit het noorden in huis te halen in plaats van een discutabele oude man die een voorliefde heeft voor kleine kinderen . De Sint is uit , tja die katolieken hebben het aan zich zelf te danken mensen , en kerst is in . Vraag me echter niet wat ik eerder moet geloven ? Het verhaal van een lekkere dikkert die met zijn slee getrokken door Rendieren al vliegend de aarde rond gaat of het verhaal van een oude snoepert die , totaal onschuldig lijkend , de kinderen op zijn schoot zet en vraagt of ze wel zoet zijn geweest . Zeer verwarrend vind ik het allemaal en mijn verstand kan er maar moeilijk grip op krijgen . Net als mijn schoentje waren de polders dit weekend ook erg leeg . Ik kan er omheen draaien en het leuker maken dan het is maar er is echt geen ruk te doen in het Oldambt qua vogels . Naast een IJsvogel en 23 Strandleeuwerikken waren er nog 2 Geelpootmeeuwen te bewonderen en dat alles is maar erg magertjes . Het Oldambt lijkt in een diepe winterslaap te sukkelen en het enige wat de boel nog wat wakker lijkt te houden zijn de 3 Zeearenden die nog steeds aanwezig zijn , en dat vind ik dan op mijn beurt wel weer een leuk Sinterklaas cadeau .


Rotgans Breebaart