vrijdag 3 januari 2014

The kick off


Drieteenmeeuw   Boven een juveniel, onder een adult. Vlieland  ( Black-legged Kittiwake)

We moesten het nieuwe jaar maar eens beginnen met een soort die ruimschoots binnen de term "dikke vette patat" valt, eentje om u tegen te zeggen en die er voor zorgt dat alle vullingen in je gebit beginnen te jeuken, de Sneeuwuil. Toen het beest in de laatste dagen van 2013 op de noordpunt van Texel opdook begon het al te jeuken om er heen te gaan maar de vogel werd om onduidelijke redenen een paar dagen stil gehouden voor de rest van Nederland en de vogel leek even aan menig vogelaars neusje voorbij te vliegen. Om de hele Texelse stilhoud actie, en de daarbij komende toestanden, te ontvluchten besloot de uil om het eiland s'nachts via de artiestenuitgang  te verlaten, Snowy has left the building dus.
      


Nu kan je als Sneeuwuil zijnde wel denken dat je er zo even tussenuit kan piepen maar die vlieger gaat in Nederland vogelland dus mooi niet op. De kans dat je met een dergelijke verschijning tegen een verrekijker opvliegt is redelijk groot en zelfs wanneer je ergens op Vlieland in de duinen gaat zitten ben je een sitting duck voor het gilde. Het zou dus een trip naar Vlieland worden als ik de vogel zou willen zien en daar moest ik even mijn gedachten over laten gaan. Vlieland is best te doen vanuit oost Groningen maar het zou 3,5 uur duren voor ik op het eiland zou staan. Met de middagboot weer terug naar de wal gaan zou echt te krap in tijd worden en de sneldienst van 18.50 uur is dan dus nog de enige optie om er zeker van te zijn dat je de nacht in je eigen bed doorbrengt, even snel op en neer naar Vlieland is er dus niet bij. En dan is er nog de "wat als?" factor. Wat als de vogel s'nachts besluit om hem te peren naar een ontoegankelijk gebied? of erger nog, van het eiland afvliegt? Het werd denken, overwegen en besluiten dus met als uitslag gewoon gaan en maar zien zien waar het schip zou stranden.  


Sneeuwuil   Vlieland                                                              ( Snowy Olw)


Dan word het dus zomaar weer vroeg pissen in de kerstvakantie voor mijn zwager en ik zei de gek, iets waarvan wij ons had voorgenomen om eigenlijk niet te doen maar het doel wat voor ogen lag was het wel waard. De overtocht naar Vlieland werd gevuld met koffieleuten en met het checken van de waarnemingen op de website's en wat bleek, hij zat er nog. Bij aankomst op Vlieland werd duidelijk dat de vogelaars bij de fietsenverhuurder een voorrangspositie te hebben, niks geen bonnetje met naam en toenaam invullen of wachten op je beurt, gewoon een fiets uit de schuur graaien, de huurprijs met korting aftikken en gaan met das bananas. De tocht naar het pad van 20 was een kleine aanslag op mijn beenspieren en net als bij alle andere huurfietsen die ik ooit huurde stond ook deze keer binnen een paar kilometer de afdruk van het zadel voor de rest van de dag op mijn kont geprint, wat een krengen zijn het toch. Nog een keer naar rechts afdraaien, gas er bij en dan, WOWh. Na 14 jaar kijk ik eindelijk weer eens in de gele ogen van een Sneeuwuil, wat een beest!! Direct ben ik de pijn aan m'n reet, mijn spieren en een tocht van 4 uur alweer vergeten. De vogel liet zich op gepaste afstand mooi bekijken en geen van de 10 aanwezige vogelaars had de drang om stiekem de duinen in te sluipen om "de plaat" te maken. Niets van dit bezoek had iets weg van de debiele toestanden als bij de Sperweruil van Zwolle van een paar weken geleden. Gewoon met een klein groepje mensen genieten van een geweldige soort, lekker babbelen met elkaar zonder wangedrag of wat voor achterlijke gedoe dan ook, in alle opzichten een 10 punter dus.


Hebbes !!

Ondanks de regenbuien bleven we de hele dag bij de vogel in de hoop dat hij actief zou gaan worden maar dat bleef jammer genoeg uit. De Sneeuwuil bleef de hele dag als een zoutzak op een paal zitten en vloog slechts twee keer een kort stukje. Na 5 uur uiltje kijken ging het licht uit op Vlieland en twee hongerige magen zetten in de schemer koers naar het dorp voor een welverdiende warme prak. In totaal zijn we 14,5 uur onderweg geweest voor deze Sneeuwuil maar wat een geweldige dag en wat een aftrap van 2014 mensen.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten