Koekoek

Het leek weer een gewone zaterdag in juli te worden . Naast het ringen van jonge meeuwen op de kolonie vlak bij ons huis stond er eigenlijk niks bijzonders op het programma . Oke , het is altijd leuk om meeuwen te ringen , zeker als er weer een Zwartkopmeeuw tussen zit , maar de rest van de dag moet natuurlijk ook gevuld worden . En zo begon ik maar weer eens een keer aan de route die ik inmiddels al wel blind kan rijden . Via de Blauwe stad ( wat nog steeds niet van de grond komt , maar dat maar weer eens geheel terzijde ) naar de Tjamme bij Beerta (veel vogels maar niks om wakker van te liggen) vervolgens een rondje door de polder's ( Hoe leeg kan leeg zijn !) en als hekken sluiter was weer eens het haventje van Termunterzijl aan de beurt ( u raad het al , ook leeg) . Met gierende banden naar huis , het is om te janken en ik heb er even de kracht niet meer voor zouden de tv nichten Geer en Goor zeggen op een middag als deze . En net als je besloten hebt om er de brui aan te geven gaat de telefoon . Er is een Kuifkoekoek gezien bij Noordbroek in atlasblok 07-48-52 er zijn weinig detailles bekend maar er zijn foto's !! . En dan ben je dus direct weer wakker en gaat de bloeddruk weer flink omhoog , het stuur gaat om en gaan met die banaan . In een mum van tijd ben ik op de plek en samen met de al aanwezige mannen zoeken we de omgeving af naar de vogel die in geen velden of wegen meer te bekennen is . Ruim een uur hebben we staan posten midden tussen de uitgestrekte akkers , niet echt een plek waar je een Kuifkoekoek zou verwachten maar de foto's liegen niet . Net toen we de hoop na lang wachten al op hadden gegeven en we al weer in de auto zaten dook de vogel plots weer op en ging hij voor ons op de weg zitten om vervolgens weer door te vliegen naar de plek waar hij ook ontdekt was . Hier bleef de vogel nog een paar minuten voor ons zitten en konden we wat foto's van de vogel maken . De rest van de avond was de vogel maar moeilijk te volgen en was hij vaak uit beeld om vervolgens een heel stuk verder op weer op te duiken . Dit is de 2e Kuifkoekoek voor Groningen (eerste in 1994) en mijn derde in Nederland , maar wat een geweldige soort mensen . Zo zie je maar weer dat het leven van een vogelaar net zo veranderlijk is als het weer . In de morgen niet echt je van het maar in de middag schijnt de zon .