vrijdag 15 mei 2015

Black beauty.


Kraanvogel  Beerta                                                                       Common Crane

Het voorjaar van 2015 is er tot nu toe een waarin het hard werken is om nog een beetje in de prijzen te vallen. In de laatste weken zijn er aardig wat van mijn vrije uurtjes in het water gevallen of weggewaaid en dat is op zijn zachtst gezegd erg kloten. Toch waren er meerdere dagen waarop er, zei het met hindernissen, best wel aardig gevogeld kon worden in den oost en met name van de Kraanvogels van de Tjamme heb ik stiekem wel een beetje genoten. De Kraanvogel is zo'n soort die ik vrijwel jaarlijks wel zie in het Oldambt en meestal gaat het om overvliegende vogels. Als er al vogels aan de grond zitten dan gaat het in de meeste gevallen om kleinere groepjes die vaak nooit langer dan drie dagen aanwezig zijn, zijn ze wel langer aanwezig dan is het predicaat uitzonderlijk wel op zijn plaats. Al baltsend en luid roepend lieten de vogels zich leuk bekijken en na een week aanwezig geweest te zijn was het buikje blijkbaar weer goed genoeg gevuld om weer verder te trekken. Kraanvogels, het blijven geweldige vogels om naar te kijken, ook al heb je er al duizenden van gezien.



De deksel van de pot met de echte lekkere krenten wil in het Groninger land dus nog niet echt open schieten en de laatste weken werden dan ook gevuld met soorten die, hoe gek het ook klinkt, eigenlijk al redelijk normaal zijn geworden in het voorjaar. Geheel volgens verwachting werden soorten als de Beflijster, Draaihals, Zwarte wouw, Steltkluut, Witwangstern en Witvleugelstern, Noordse Kwikstaart en een Engelse Kwikstaart aan het jaarlijstje toegevoegd. Een groepje van 6 Morinelplevieren was ook een zeer waardevolle aanvulling op de jaarlijst en zeker een ritje naar de Wildervanksterdallen waard. Tja, de jaarlijst. In 2008 wist ik, samen met Marnix Jonker, het jaarlijst record voor Groningen naar een hoger level te trekken. Na een jaar lang hard zwoegen wisten we de teller op 268 soorten te zetten en dat was nog nooit iemand in Groningen gelukt. Na het record gevestigd te hebben wisten we dat het een strak record was maar dat er zeker meer in zat. Het zou nog 6 jaar duren voor ons record, met drie soorten meer, om zeep geholpen werd en aan de ene kant is dat natuurlijk jammer maar het is iets wat wij beiden al voorspeld hadden. In het begin van het jaar speelde ik met de gedachte om een nieuwe poging te wagen maar ik was me er terdege van bewust wat je daar voor moet doen, en misschien wel veel belangrijker, wat je er voor moet laten. Jaarlijsten maakt een zombie van je, alles draait om het lijstje en het kost enorm veel tijd, geld en breuken in het gezinsleven. Dit alles in ogenschouw nemend heb ik voor de "we zien wel hoe het komt jaarlijst"gekozen, waarin niets moet en alles mag. Dit principe leeft een stuk rustiger en moeten word dus mogen, of beter gezegd, het is fanatiek zijn met grenzen.      


Zwarte Ibis     Ellerhuizen.                                                              Glossy Ibis



Ik zeg net wel dat moeten mogen is geworden maar wanneer er een Zwarte Ibis ten tonele verschijnt dan is er weinig ruimte voor mogen, dat is een go zonder twijfel soort. Een Zwarte Ibis binnen de provincie grenzen kan, zelfs na meerdere voorgangers, nog altijd op mijn bezoek rekenen en dat komt omdat ik een zwak heb voor deze knakkers. Het is een combinatie van schoonheid en een klungelig voorkomen waar ik voor val en dat eerste geld zeker voor de vogel van Ellerhuizen. Het is mij nog niet vaak gebeurt dat ik een Zwibis (jargon voor) zag die zo fraai in zijn zomerkleed zat en het woord zwarte doet deze vogel in zijn prachtkleed dan ook weinig eer aan. Het twitchen van deze vogel ging helemaal volgens het spoorboekje en voor het eerst in jaren zat ik weer eens naar een Zwarte Ibis te kijken die op minder dan 50 meter voor mijn neus zat. De overige bewoners van het gebied waren zichtbaar minder blij met het bezoek van de Mediterrane gast want de vogel kreeg met enige regelmaat op zijn kloten van een narrige Kievit of Grutto. Nu is het maar te hopen dat met de komst van deze Zwarte Ibis de deur open is gezet voor meer leuke soorten want elke week een Zeearend zien, of 5 op een dag!!, is op den duur ook maar zo zo, toch?        


Morinelplevieren  Wildervanksterdallen. recordshot.        Eurasian  Dotterel    


Geen opmerkingen:

Een reactie posten