Bonte Tapuit. Schiermonnikoog. Pied Wheatear.
Op dit blog is de stap van Rottumerplaat naar het buureiland Schiermonnikoog erg klein en zo gemaakt. En wederom stond ik weer op een Waddeneiland, een eiland die wij als gezin na de vele bezoeken al van haver tot gort kennen maar die nooit een seconde verveeld. Toch was het inmiddels alweer wat jaartjes geleden dat we als compleet gezin op het eiland waren geweest dus het moest er maar weer eens van komen. In een verre verleden verbleven we vaak voor een appel en een ei een lang weekend op het eiland maar de laatste jaren schiet dat er door werk en andere verplichtingen vaak even bij in, de twee jonge mensen van toen zijn drie jonge mensen geworden die ook aan een dag genoeg hebben om de boel op stelten te zetten. Doe er nog een Border Collie bij om het tempo wat hoog te houden en het feest kan beginnen.
Roodhalsgans. Red-breasted Goose. 5 birds where present on the island Schiermonnikoog.
De overtocht naar het eiland verliep net als anders gesmeerd en na een korte worsteling met de zadel van de huurfiets, of zoals we thuis altijd zeggen, de hoerfiets, konden we beginnen aan de tocht naar de eerste high light voor die dag, de Bonte Tapuit. De zeldzame Tapuit werd enkele dagen voor ons bezoek aan Schier nabij de jachthaven ontdekt en ik moest dus nog even een paar dagen op mijn nagels bijten of de vogel het wel tot zaterdag vol zou houden. De vogel zou een mooie bonus zijn want het dagje Schier was deze keer al weken van te voren gepland en van een impuls twitch was dus totaal geen sprake. Tijdens de overtocht was een blik op mijn telefoon genoeg om er achter te komen dat de vogel nog op het eiland aanwezig was en de vogel zat dus nagenoeg al in de spreekwoordelijke knip. Met dat gevoel in mijn donder stapte ik van de boot af en ik betrapte me er zelf op dat er weer van die oude twitcher perikelen bij mij omhoog kwamen die ik eigenlijk niet meer wil voelen. Zo ging het aanmeren van de veerboot mij veel te traag, treuzelden de mensen rond mij te veel bij het verlaten van de boot en de fietsverhuurder deed volgens zijn werk te langzaam. Het zijn dingen die zorgen voor stress perikelen die alleen twitchers die op springen staan herkennen en die er voor zorgen dat je enorm opgefokt raakt. Na drie keer met m'n ogen geknipperd te hebben vroeg ik me af of ik wel zin had in die nutteloze waanzin en het antwoord op die vraag was een grote NEE. Nee ik had geen zin om als een stuiterbal over het eiland te vliegen want het moest bovenal een gezellig dagje uit blijven. Na even tot tien geteld te hebben stapte ik op mijn hoerfiets en met gepaste snelheid werd koers gezet naar de jachthaven, de plek waar de Bonte Tapuit rond huppelde.
Noordse Kauw. Western Jackdaw ssp monedula.
Op grote afstand was al te zien waar de Bonte Tapuit waarschijnlijk zat want enkele collega vogelaars, die even niet tot tien geteld hadden, stonden al op een kluitje bij elkaar langs de dijk. Nog een keer werden de beenspieren aangesproken en jawel hoor, daar zat hij dan, de Bonte Tapuit. De vogel was door de drukte op het fietspad, en een opdringerige Groninger fotograaf waarvan we hier de naam maar even niet vermelden, wat vliegerig maar liet zich ondanks dat best fraai bekijken. Toch leek het er op dat de vogel de drukte niet kon waarderen en we besloten om het later op de middag nog eens te proberen in de hoop dat het dan rustiger zou zijn. Nu de dikste druk van de ketel was werd het tijd om een andere leuke soort binnen te koppen, de Roodhalsgans. De Roodhalzen, 5 in totaal, zijn al een tijd aanwezig op het eiland en het koste weinig moeite om de vogels in beeld te krijgen, sterker nog, ik hoefde op de plek van de Bonte Tapuit alleen maar de dijk op te lopen en in de Banckspolder te kijken om ze te vinden. De Roodhalsgans is een soort die ik in de Dollard ook met enige regelmaat tegenkom maar vaak zie ik ze dan op grotere afstand en deze vogels waren voor mij dan ook een buitenkansje die ik met beide handen aan moest pakken.
Nu deze vogels ook in de pocket zaten melde vader de vogelaar aan de rest van zijn roedel dat hij klaar was en dat we over konden gaan tot het geen waarvoor we eigenlijk voor waren gekomen, lekker rustig kuieren over het eiland. Na een kleine ronde door het dorp zochten we het strand op en stiekem gleed mijn kijker met enige regelmaat langs mijn ogen voor een blik over zee. Naast enkele Roodkeelduikers leverde dit nog een door de branding vliegende juveniele Jan van Gent op, een soort die naar mijn idee elk bezoek aan een Waddeneiland compleet maakt.
One day after hour visit to the dutch island Schiermonnikoog this well showing Pied Wheatear was killed by a raptor. Lucky me !!!!
Zoals gezegd, we zouden later op de dag weer terug gaan naar de Bonte Tapuit en na een rondje Westerplas, die deze keer 7 erg bewegelijke Witkopstaartmezen voor ons in petto had, gingen we terug naar de jachthaven. Waar ik op hoopte bleek werkelijkheid want op een paar andere vogelaars na, die overigens maar vol bleven houden dat het geen Bonte Tapuit was maar dat het om een gewone Tapuit ging, de koekwauzen, waren wij de enige mensen bij de vogel. Na een paar vieze smerige tikken onder de gordel dropen de non believers af en wij bleven rustig staan wachten op wat de vogel zou gaan doen.Na een paar schijnbewegingen van de vogel ging hij uiteindelijk op een paar meter voor onze neus op een grote steen zitten en dat was net waar ik op had gehoopt. De Tapuit pakte even zijn fotomoment en poseerde of het een lieve lust was en pas toen er een paar wandelaars aan kwamen lopen was het feestje weer afgelopen. Met de woorden, beter dan dit gaat het vandaag niet meer worden werd de camera weer in de rugzak gestopt en konden we in alle rust richting de veerhaven fietsen om onze hoerfietsen weer in te leveren.
Ons dagje Schier zat er helaas al weer op maar het verhaal van de Bonte Tapuit kreeg nog een raar staartje. Zondag lag ik, uitgeblust van alle inspanningen van de dag daarvoor, op de bank toen er een app'je binnen kwam waarin te lezen stond dat ik nog net op tijd naar de Bonte Tapuit van Schiermonnikoog was geweest. Omdat ik in standje lui op de bank lag viel het kwartje niet direct maar ik kreeg wel een vaag vermoeden welke kant het verhaal op zou gaan. Met een druk op de RBA App op mijn telefoon werd mijn vermoeden bevestigt, de Bont Tapuit van Schiermonnikoog was in 10 stukken terug gevonden langs de waddendijk en was blijkbaar ten prooi gevallen aan een roofvogel. De vogel op de foto is dus dood, op zaterdag nog springlevend en "gelukkig" voor mij op zondag vermoord, want het zal je maar gebeuren......
Jan van Gent. Juveniel. Northern Gannet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten