maandag 27 februari 2012

De kleine lente (Rottumerplaat part 4)

Scholeksters En wij maar denken dat ze allemaal gelijk zijn!!
Vrijdag was het wederom weer zover, ik vertrok voor de laatste keer deze winter naar Rottumerplaat voor een hoogwatertelling. Het begint al bijna gesneden koek te worden voor de vaste tellers maar ook deze keer kwam het ook bij ons weer ter sprake dat we toch eigenlijk best wel een stelletje bevoorrechte mazzelpikken zijn, er zijn immers maar erg weinig mensen die kunnen zeggen dat ze voor meerdere dagen een compleet Waddeneiland voor zich zelf hebben.
Zee, duinen en kwelders, rust en ruimte, alles wat je ziet is voor jou en je maten. Naast de vogeltelling was er deze keer maar weinig te doen op het eiland. Natuurlijk zit je de hele dag tussen de vogels maar het aantal soorten was deze keer erg mager. Het liefst hebben wij een enorme lijst aan leuke soorten maar eerlijkheidshalve moet ik u bekennen dat het ook wel een keertje lekker is om het eiland eens "easy going" rond te wandelen. In de maanden September en oktober ben je vaak pas tegen de schemering terug in de woning maar deze keer betrapten we ons er zelf op dat we vroeg thuis waren, iets wat al aan geeft dat het erg rustig was op het eiland. Gelukkig zijn er altijd genoeg chips, nootjes, worst en drank aanwezig om de tijd en de maag mee te vullen. Ook de uitkijktoren bied altijd nog uitkomst om de tijd wat te doden, vanuit de toren heb je een geweldig uitzicht over het hele eiland, de Waddenzee, de Noordzee, Rottumeroog en Borkum. Dat laatst genoemde eiland bied in de genoemde rij wel de minste aanblik en ik begin steeds meer en meer te begrijpen waarom wij Groningers in een verre verleden het eiland weer aan de Duitsers terug hebben gegeven. Ik gaf het al eerder aan, qua vogels was het mager en met een totaal van amper 70 soorten komt dit weekend zeker niet in de top drie van beste weekenden terecht en eigenlijk loont het niet de moeite om een lijst met aardige soorten op het scherm te toveren, of u moet een Zwarte rotgans, een Alk, een eenzame Jan van Gent, 30 Roodkeelduikers, enkele Parelduikers en drie handen vol Strandleeuwerikken het vermelden waard vinden, maar dat is aan u zelf.
Rotganzen
Zondag deed de lente zijn intreden op het eiland. In een lekker zonnetje zongen zangvogels als Heggemus, Winterkoning en Veldleeuwerikken uit volle borst en de Zilver en Kleine mantelmeeuwen waren al weer terug in de kolonie's en hadden merkbaar het voorjaar in hun kop. Het eerste lieveheersbeestje van dit jaar lande naast ons op de uitkijktoren en zorgde opmerkelijk genoeg voor enig vertier en de eerste dagvlinder (Kleine vos) van 2012 kon ook rekenen op zeer veel bekijks van alle tijdelijke bewoners van het eiland. Het mag dan qua vogels deze keer niet je van het zijn maar man wat was het weer genieten in het paradijs van Groningen.
Vogelen op Rottumerplaat is kei en keihard werken.

1 opmerking:

  1. Hoi André.
    We kennen elkaar niet, maar ik neem graag een kijkje op je blog. Nieuwsgierig naar je foto's en uit sympathie met dit werelddeel.
    Die Strandleeuweriken had je wat mij betreft best mogen noemen, zwarte rot en duikers zeker ook. Je plaat van het Scholekster kerkhof is veelzeggend; er is weer massaal gestorven deze winter. Hier bij de grote rivieren hebben Wulpen het verdraait lang uitgehouden én overleefd. Voor het eerst dat ik meemaakte dat de Nijlganzen het moeilijk kregen.
    Bevoorrecht ben je denk ik wel met meerdere keren naar Rottum. Ik moest er lang op wachten voor ik mee kon met een excursie. Een prachtervaring, maar die je dan wel moet delen met veel mensen tegelijk.
    Groet, Sjerp

    BeantwoordenVerwijderen