dinsdag 17 januari 2012

Boek



Net te laat voor de kerst en veel te vroeg voor de Sint maar zeker een goede kadotip is het boek "Ik ben van Rottum". Nu wil ik van mijn blog geen plek maken om resentie's te plaatsen van boeken maar voor dit boek maak ik graag een uitzondering. In het boek beschrijft Wiepke op een erg leuke manier haar jeugd op het eiland Rottumeroog en het leven van de familie Toxopeus op het Groninger Waddeneiland. Het boek staat vol met leuke anecdotes en is rijkelijk voorzien van veel oude foto's van het eiland en van de familie Toxopeus. Het boek is zeker een must voor mensen die van de Wadden en van Waddenverhalen houden. Onder de links op dit blog vind u de website van Wiepke met meer info over het boek.

Ik doe, zoals u weet, altijd een poging om elke week een post te plaatsen op mijn blog maar afgelopen week was ik na het zien van Henkie Bleker in zijn zwembroek helemaal lam geslagen. Wat ik ook probeerde, het mocht niet helpen om ook maar een letter op het beeldscherm te krijgen. Steeds moest ik aan Henkie in zijn swemheusjen denken en aan de onherstelbare schade die hij de lokale natuur heeft aangebracht met zijn, voor menig CDA lid, wilde uitspattingen. Of het nou door de tijdelijke afwezigheid van Henkie kwam weet ik niet maar het was de afgelopen twee weken best wel aardig vogelen in oost Groningen. De influx kermis van Kleine burgemeesters deed de provincie gelukkig ook aan en met 3 Kleine burry's in 2 dagen hoort u mij echt niet klagen. De jaarlijst begint na 22 dagen al weer wat vorm te krijgen en de 100 soorten ben ik , met wat vertraging, inmiddels al weer gepaseerd. Naast de huis,tuin en keuken soorten konden de afgelopen weken o.a Roodhalsgans, Middelste jager, Noordse stormvogel (mijn eerste levende in de Eems ooit), Zeearend en Klapekster op de lijst geplaatst worden. Het zijn nog niet echt schokkende soorten maar een lekker begin is het zeker.

vrijdag 6 januari 2012

Nat


Bruinvis Punt van Reide.
Zeearend Dollard
Ja mensen het is weer zover, wij Groningers staan weer tot onze knieen in het water. Het jaar is nog maar net een paar dagen oud of de media staat al rijen dik te dringen op dijkjes in oorden waar de rest van Nederland nog nooit van heeft gehoord of nooit iets van wil horen. Cameraploegen en journalisten trekken als nieuwsmieren door de provincie om verslag te doen van het wassende water dat hard zijn best deed om grip te krijgen op de lager gelegen landerijen. En de Groningers , tja die laten het maar over zich heen komen. Ach het zijn ook van die nuchtere mensen hier he! is een zin die je met enige regelmaat hoort op het journaal. Nuchter is misschien niet het juiste woord, Groningers zijn wat meer op de ruimte, afwachtender en hebben vaak niet de vlotte babbel welke de gemiddelde westerling wel heeft. Dat alles blijkt maar weer eens als een rtl verslaggever met cameraman even een rondje gaat doen door het getroffen gebied. U woont hier meneer ? waduhh, of u hier woonachtig bent, joh mienjong . Voor de camera staat, laat ik zeggen Edzo welke al 78 jaar in zijn huisje midden in een poldertje woond. Als ik zijn koppie in de camera zie dan weet ik al hoe laat het is. Wat vind u van de situatie welke is ontstaan rond uw huis vraagt de verslaggever. Wat mot je der van zeg'n he ! Ondervind u er hinder van ? mhoh hinder hinder wat is hinder ! Bent u niet bang voor het water? veur woater, nee man neeoh. Dus u vertrekt niet als het moet ? woarom, is ja niks loos . De verslaggever doet nog enkele pogingen maar struikeld steeds weer en lijkt maar niet verder te komen. Edzo kijkt nog steeds in de camera en mijn helderziende geest ziet een man staan die eigenlijk denkt, wat mot je hier toch stelletje klaplopers, anders wil je ook niks met ons neudig heb'n. De sensatie zoekende journalist draaid iets teleurgesteld zijn hoofd naar de camera en zegt, nou jullie horen het de mensen zijn hier nuchter genoeg om geen paniek te veroorzaken, terug naar de studio . Sommige Groningers lijken voor de camera wat stil maar kijken de kat gewoon eerst even uit de boom maar kunnen met weinig woorden vaak veel zeggen, het is zoals het is en het komt allemaal wel weer goed. In dagen als deze denk ik wel eens, wat als Groningen nou de Randstad was? Dan waren er waarschijnlijk allang meer gemalen en betere dijken gebouwd en werden er jaarlijks meerdere miljoenen besteed aan waterkerende maatregelen. Het ontbreekt ons hier echter aan een ding, die vlotte babbel. Als Groningen de Randstad was dan hadden wij trouwens ook Schiphol, het Westland, bijna 24 uur per dag file en de gezellige probleem wijken. Dan maar een keertje natte voeten zou ik haast zeggen.
Dwergmeeuw Dollard
De eerste week van een nieuw jaar is vaak de opstart week. De jaarlijst staat weer op 0 en alles begint weer opnieuw. Nu was het de afgelopen week natuurlijk bagger met het weer en mijn start viel nogal in het water. Natuurlijk zijn er altijd wel klusjes in huis die nog moeten gebeuren maar ik kan , ook met slecht weer, maar moeilijk binnen zitten . Er onstaat een bepaalde onrust in mijn lichaam als ik tussen vier muren zit en ik moet, soms tegen beter weten in, even naar de dijk. Dat even naar de dijk leverde ondanks de storm toch nog een aardige lijst aan leuke soorten op met oa een Grote burgemeester, een Zeearend, Grote zeeënd, Zeekoet, Drieteenmeeuw(erg schaars in de Eems) en een Grauwe gors bij Finsterwolde op. Na een week van media, storm en nattigheid is de rust weer terug gekeerd in het nuchtere Groningen en de enige stille getuige van de storm is een Bruinvis die meters hoog dood op de Dollarddijk ligt. De zee die nam dus ...