zaterdag 29 maart 2014

Sneeuwwitje


Roodkeelduiker    Albino     Eemshaven                                 ( Red- throated Diver )

Een Roodkeelduiker is een Roodkeelduiker, maar wanneer een Roodkeelduiker helemaal spier wit is dan zit je naar iets totaal unieks te kijken. Deze Roodkeelduiker werd afgelopen week gevonden in de Eemshaven en alles wijst er op dat het om een albino vogel gaat en totaal albino vogels zijn ronduit zeldzaam. Met enige regelmaat kom ik vogels tegen die een gedeeltelijke pigment afwijking hebben of die leucistisch zijn en vaak gaat het dan om Merels, Spreeuwen of Scholeksters maar een vogel zo mooie als deze heb ik in de afgelopen 27 jaar nooit gezien. Omdat ik de kans vrij klein achte dat ik ooit nog eens de mogelijkheid zou krijgen om een spierwitte duiker te zien zette ik zaterdag koers naar de Eemshaven en het terug vinden van de vogel was ronduit eenvoudig omdat de sneeuw witte duiker bijna van het water af spatte. De vogel was behoorlijk op zijn hoede en bleef, jammer genoeg, constant op redelijke afstand. Ik weet het niet zeker maar ik vermoed dat deze Roodkeelduiker wel eens hoog kan eindigen in het "vogel van het jaar 2014 " klassement maar dan wel onder de naam "Sneeuwduiker".      

woensdag 26 maart 2014

Roze reus.


Bonte kraai                                                            ( Hooded Crow )

De dagen dat de Bonte kraai in grote groepen op de Dollard kwelders voorkwamen liggen ver achter ons en in een tijdsbestek van 10 jaar is de soort nagenoeg helemaal verdwenen uit dit gebied. In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw waren groepen van 50 Bonte kraaien niet ongewoon in de Dollard maar met slechts een vogel, die na veel zoeken werd gevonden, in de winter van 2013/2014 lijkt het dieptepunt nu echt wel bereikt te zijn. Juist in het begin van de lente waren de groepen Bonte kraaien het grootst op de kwelder maar dit schouwspel lijkt nu echt verleden tijd. Ook in het Lauwersmeer laat de Bonte kraai een neerwaartse trend te zien en de reden van de terugloop lijkt meer in het broedgebied te zitten dan in ons land. En zo lijkt deze soort, die ik al 27 jaar op de kwelders tegenkom, beetje bij beetje van het kweldertoneel te verdwijnen. Aan de ene kant winnen we iets in onze "nieuwe" natuur maar aan de andere kant verlies je een soort die ooit heel algemeen was, eeuwig zonde.


Pontische meeuw      Oterdum.                                               ( Caspian Gull )                                                            

Het is u bekend dat dit blog ook podium bied aan hen die hun kooi even de rug hebben toegekeerd en die het op eigen houtje willen proberen. Al weken lang is een Roze pelikaan aanwezig nabij Numero dertien, over mooie namen voor een gehucht gesproken, en de vogel lijkt het al vissend in de sloten van dit gehucht erg naar zijn zin te hebben. De roze reus heeft samen met een aantal roze makkers in de eerste week van februari de vleugels genomen en hebben vanuit een dierentuin in BelgiĆ« koers gezet naar Zeeland waar ze een paar dagen lang voor enige opschudding hebben gezorgd onder de uitzinnige vogelaars. Na een aantal dagen verdween de roze wolk weer uit Nederland maar voor een van hen was Zeeland nog niet ver genoeg, deze vogel vloog via Steenwijk door naar het noorden om uiteindelijk in de bruine "joepe"sloten van Numero dertien te belanden. Een groepje iets te roze Roze pelikanen in de eerste week van februari in Nederland? elke nuchter denkende vogelaar kan op zijn dikke vette vingertjes wel aanvoelen dat dit misschien wel net even iets te veel van het goede is en veel stemgerechtigden van het gilde lieten al vrij vlot het bordjes met daarop een omhoog gestoken duimpje snel weer zakken. Als een van de vogels ook nog eens een "foute ring" om zijn poot blijkt te hebben dan is het zeker dat het om een stelletje voortvluchtigen gaat en de stickers met het opschrift "Escape van de week" mogen voor de zoveelste keer weer tevoorschijn worden getoverd en op de roze reuzen worden geplakt. Ontsnapt of niet, voor een Boeing gemaakt van veren rij ik graag even een blokje om.   


Roze pelikaan   Escape.  Numero dertien                    ( Great White Pelican, escape from Belgium )


Haas  Dollard.                                                                                  ( Brown Hare )

Na de beste winter sinds jaren, ze kunnen mij niet warm en kort genoeg zijn, leek de lente vroeger dan ooit voor de deur te staan. Wanneer s'morgens om half zes het eerste daglicht in mijn buitenspiegels door de donkere brei heen prikt dan weet ik dat de winter zijn langste tijd heeft gehad en dat er een einde komt aan een periode van dag in dag uit in het donker rijden. De metamorfose die lente heet is ook in het Oldambt neergestreken en de eerste zomergasten volgen elkaar in hoog tempo op. De roodkeelduikers die enkele weken achter mijn huis rond zwommen hadden de lente, gezien hun baltsgedrag, ook behoorlijk in hun bol . Nooit eerder zag ik baltsende Roodkeelduikers in Nederland en als dit schouwspel ook nog eens vanuit een slaapkamer in je eigen huis te volgen is dan is dat wel opmerkelijk te noemen. Een nieuwe lente, nieuwe kleuren, geuren en geluiden met daar tussendoor een Kuifduiker, een paar Roodhalsganzen, 2 Velduilen, 2 Rode wouwen en een mooie groep IJslandse grutto's om dat alles net een beetje meer sjeu te geven, dat is genieten mensen.


Geelpootmeeuw    3e kj   Oterdum.                                     ( Yellow-legged Gull )

maandag 3 maart 2014

Tuinlijst, part 5


Deze aflevering van de tuinlijst begon, net zoals de meeste, in de slaapkamer van ons huis. Het is nog net een beetje licht als ik thuis kom van mijn werk en woensdag keek ik voor de eerste keer dit jaar op een doordeweekse dag vanuit een van onze slaapkamerramen over het Oldambtmeer. Op het meer waren veel Kuifeenden, Brilduikers en Grote zaagbekken aanwezig en enkele Nonnetjes leken even de kers op de taart te worden die woensdag. Opvallend waren ook de grote aantallen baltsende Futen, die verspreid over het meer de vrouwtjes het hof probeerden te maken. Tussen de Futen zwom een vogel die vrij snel alle belletjes deed doen rinkelen en binnen de muren van huize Boven werd direct code oranje afgegeven. De vogel in mijn kijker beeld bleek een duiker te zijn en duikers in het binnenland zijn altijd spannend maar bovenal zeldzaam. Binnen een paar minuten na het vinden van de vogel stond ik al buiten bij de jachthaven, die vlak bij ons huis ligt, om de vogel te zoeken en vrij vlot kreeg ik het beest in beeld die niet alleen bleek te zijn, er zwom nog een tweede duiker naast. De omstandigheden waren die namiddag belabberd, de vogels zwommen midden op het meer, de schemering viel in, er was redelijk veel wind en boven het meer hing een vervelende luchttrilling. IJsduiker en Geelsnavelduiker kon ik gezien de grote, in vergelijk met de aanwezige Futen, vrij snel uitsluiten en er bleven dus nog maar twee soorten over, Roodkeel en Parelduiker.


Roodkeelduikers  Oldambtmeer                                                                                                               ( Red-throated Divers, a rare inland species and new for my garden list )

Wat mij die namiddag opviel aan de vogels waren de donkere rug en de donkere nek. ook leken de vogels rechte snavels te hebben en dit kenmerk leek Roodkeelduiker uit te sluiten. Na het zien van deze kenmerken was ik geheel overtuigd van Parelduiker en zo voerde ik de vogels dan ook in op waarneming.nl, 2 Parelduiker ter plaatse op het Oldambtmeer, super. Ik ben na het vinden van dit soort vogels een echte herhalingsbezoeker, wanneer het kan ga ik even kijken of de vogels nog aanwezig zijn en op vrijdagavond reed ik nog maar een keer naar het meer om de duikers te gaan zoeken. Al vrij snel vond ik de duikers weer terug en deze keer zaten de vogels stukken dichter bij de kant dan in de voorliggende dagen en wat bleek, de Parelduikers waren plots Roodkeelduikers geworden? De rug en nek leken weliswaar donker maar niet donker genoeg voor een Parelduiker en de snavels van beide vogels waren niet recht maar wezen schuin omhoog. Nu kan je denken aan een leuke vier vogel theorie of een andere slappe lul excuses aanhalen maar de harde werkelijkheid is dat ik enorm op m'n bek ben gegaan. Met open ogen stapte ik in de diepe determinatie valkuil der duikers. Uit dit alles blijkt maar weer eens dat je, zeker tijdens donker weer, je ogen even beter de kost moet geven wanneer het op de determinatie van dit soort vogels aankomt en dat je soms even verder moet kijken dan je neus lang is. Feit is wel dat ik, ondanks het geblunder en gepruts, wel weer een nieuwe soort aan mijn "ik kijk uit het raam en zie" lijst toe kan voegen, de Roodkeelduiker. Ik hou me maar vast aan de volgende wijsheid, het maken van een fout is het bewijs dat iemand een poging heeft gedaan om iets goed te doen.