zondag 22 april 2012

Weinig tijd

                               
                                                IJslandse Grutto Polder Breebaart


Het weer laat ons een beetje in de steek deze week en de schaarse uurtjes die ik dit weekend te besteden had vielen min of meer in het water. Regen, wind, hagel en onweer zijn nu niet bepaald de beste ingredienten wanneer je langs de Dollarddijk rond hangt. Bij rustig weer is het de perfecte plek om te vogelen maar wanneer er onweer in de lucht hangt ben je in het open landschap een easy target, inpakken en wegwezen dus. Ik ben niet bang uitgevallen maar voor een paar natuurverschijnselen heb ik erg veel respect, Onweer en water in getijde gebieden. Waarom zou je het noodlot tarten als het niet nodig is. Zoals ik al zei, weinig tijd en slecht weer zaten mij wat in de weg dit weekend maar het leverde toch nog 7 Beflijsters en een mannetje Rouwkwikstaart op en werd mijn auto geterroriseerd door een iets wat wazige Witte kwikstaart. Nou ja, het vogeltje zat in de Blauwe stad en daar is wel meer niet zoals het hoord, het is hem vergeven. 


Rouwkwikstaart Oostwold (Old)

zaterdag 14 april 2012

Nova zembla

Zwarte rotgans Lauwersmeer
Soms kijk in naar een film en dan denk ik bij mij zelf, dit kon toch wel ietsje beter mannen. Nu is het niet zo dat ik elke film uitpluis op fouten maar sommige missers liggen er toch wel duimendik boven op. Zaterdagavond was bij ons thuis het moment aangebroken om DE Nederlandse film van het jaar te bekijken, Nova zembla. Op zich hou ik wel van dat soort films, landelijke geschiedenis verpakt in een aardig jasje, niks mis mee. Zonder enige moeite reis ik met de heren mee over zee naar het noorden van Europa richting vogeleiland, de plek waar het voor mij met deze film al mis ging. Door de bemanning werden bij aankomst op het eiland eieren geraapt, daar heb ik deze keer geen moeite mee want het waren barre tijden voor de mannen, en nood breekt natuurlijk wet. Tijdens de vangactie lazerd een matroos met een ei in zijn hand van een rots, het kuikentje die in het ei zit overleefd de klap en de grootste matroos van het schip ontfermde zich liefdevol over het kleine Papegaaiduikertje, erg aandoenelijk allemaal. Het beestje beland in een overhemd en verdween voor lange tijd uit beeld. Het mag u bekend zijn dat de mannen van Barentsz na wat geklooi tussen de ijsschotsen vast kwamen te zitten op het eerder genoemde eiland en dat doet niet alleen rare dingen met mensen maar ook met vogels doet het blijkbaar verbazingwekkende gekke dingen. Zo bleek de jonge Papduiker binnen een uur veranderd te zijn in een mooie Kauw? Mijn mond valt van ongeloof open als ik het zie en ik kijk met schrik naar de fles Berenburg die voor me onder de tafel staat. Of het hele evolutie verhaal is bij mij verkeerd binnen gekomen, ik mis ook wel eens wat, of de filmmaker heeft hier een blunder van jewelster begaan door even op een listige manier wat vogeltjes om te ruilen onder het motto, ach geen hond die daar op let, wel dus, jammer, erg jammer. Als je dan ook nog even naar het verspreidingsgebied van de Kauw kijkt, komt niet eens voor op Nova zembla volgens mij, dan krijg ik toch sterk het vermoeden dat sommige mensen van de researchafdeling van de film hun werk niet echt goed hebben uitgevoerd. Nova zembla vond ik matig en mager en de film krijgt van mij een klein zesje, en daar kan zelfs Doutzen niks aan veranderen.
In tijden van crisis maken mensen wel eens verkeerde keuzes om wat geld te besparen. Als je met de boot naar Schiermonnikoog gaat dan moet je de auto achter laten in Lauwersoog. De meeste mensen kiezen er voor om hun auto in de bewaakte parkeergarage nabij de boot te parkeren. Een klein deel van de bezoekers van het eiland plaatsen hun heilige koe op een plek waar geen verlichting en ook geen bewaking is. Zo hou je wel enkele tientjes in de knip maar de gevolgen van zo'n besparing kunnen vaak net even iets anders uitpakken. Dus, als u binnenkort nog naar Schiermonnikoog gaat denk dan nog maar eens even terug aan de bovenstaande foto.
Inmiddels is de voorjaarstrek in volle gang en dat is overal te merken. Overal zie je vogels die op weg zijn naar hun zomerstek. Afgelopen weekend was het weer lekker vogelen in de TOH (Top Off Holland) en eindelijk leek de lang verwachte bom van vogelovervloed ontploft te zijn. Naast een bezoek aan het Lauwersmeer op vrijdag werd op zaterdag de Dollard regio weer eens over de kop getrokken. deze keer leverde het weekend een Zeearend, 1 Zwarte rotgans, 1 Witbuikrotgans, 1 Draaihals, 25 Beflijsters, 2 Reuzesterns, 2 Velduilen, 1 Bokje en niet minder dan 8 verschillende Roodhalsganzen op, we zijn los mensen.




maandag 9 april 2012

Paas eitjes

Zilvermeeuw (Die erg goed zijn best doet om op een Kleine burgemeester te lijken.)

Na een stukje poëzie uit de polder rollen we zo weer in de hedentendaagse gekte die pasen heet. Zaterdagmorgen moesten er nog een paar kleine boodschappen gehaald worden en ik offerde mij op om die taak op mij te nemen. Bij het binnen treden van de lokale C1000 stapte ik regelrecht in the final apisode van de world of warcraft. Een niets ontziende menigte mensen worstelde zich tussen de stellingen met etenswaar door. Het had meer weg van een schaamteloze massa plundering dan van even gezellig boodschappen doen. Met vuur in hun ogen plukten de mensen de laatste zak met krentebollen uit de schappen en meerdere salades belanden met kneuzingen in een winkelwagen, het oud Hollandse nanah nana naaaahh ontbrak er nog net aan. Als ik het allemaal moet geloven dan verkeerd ons land nog steeds in een ongekende crisis maar daar was zaterdag bar weinig meer van te merken. Waneer ik hoor dat we in twee dagen voor vele honderden miljoenen euro's aan voedsel hebben weggewerkt dan vraag ik me zelf af of dat hele pasen zijn doel niet een beetje voorbij geschoten is, vieren we nou dat iemand ooit weer terug is gekeerd in het land der levenden of zijn we verzeild geraakt in een massahysterie die al aardig op de kerstdagen beginnen te lijken? Crisis, crisis? weet u wat crisis is meneer? nou? ik heb drie dagen niet kunnen bellen, smsen, twitteren en whatsappen omdat mijn netwerk provider mij in de steek heeft gelaten, dat is nog eens een crisis. Mijn 1876 cybervrienden op Hyves, Facebook en Myspace moeten wel denken dat ik ze niet meer leuk vind nu ze al dagen niks van mij gehoort hebben? Nou dat gaat wel mee vallen hoor, ze hadden voor dat jij ze aansprak op Hyves ook al 20 jaar niks van je gehoord dus ze missen jou nu ook niet! En zo kan het dus gebeuren dat menig Nederlander een week lang tussen hoop en waanzin heeft moeten leven, hopen op een goed bedoeld, maar totaal niks zeggend, woordje van een CEO van Vodafoon (u weet wel zo'n lul met een stropdas en een top inkomen) en de waanzin die we pasen noemen.

De Noordmannen (RTV Noord in de Breebaart polder)
Na een paar uren winkelen, ik doe er normaal een half uurtje over, vluchte ik met gierende banden naar een plek waarvan ik zeker wist dat ik geen vuurspuwende huismoeder tegen het lijf zou lopen, de Dollardpolders. Ondanks de harde noorder wind was het daar best wel aardig toeven. Het mannetje Amerikaanse smient zat nog steeds te ver weg nabij de Punt van Reide en op de kwelders waren oa nog een adulte Zeearend, een Roodhalsgans en een Smelleken aanwezig. De jaarlijst voor Groningen werd in de afgelopen week trouwens ook weer behoorlijk aangevuld met leuke soorten als Beflijster, Kuifduiker en Roodhalsfuut. De teller van de jaarlijst staat nu op 165 soorten. De Kuifduiker en de Roodhalsfuten waren net als 81 Geoorde futen een Dodaars en vele gewone Futen aanwezig op het Oldambtmeer. 5 soorten Futen op een dag op een plek en ook nog eens allemaal in zomerkleed, ga der maar aan staan.






vrijdag 6 april 2012

Vrije vogel.



Ik ken ze niet, de mensen die over mij praten.

Ze zien alleen maar de buitenkant maar weten niets van mijn doen en laten.

De vrijheid die ik bezit zullen zij nooit kennen, simpelweg omdat ze de hele dag achter zich zelf aan rennen.

Over hoe laat het is hoor je mij nooit praten, ik weet dat het er is maar hou het nooit in de gaten.

De Wereld is mijn woning zonder een vaste stek, altijd onderweg naar die andere plek.

Aan weer en wind onderheven, maar nooit klagend, zo slijt ik mijn leven.

Mijn leven speeld zich af in een kleine tent, een stenen huis is niet wat ik wens.

Ik ben gelukkig met alles wat ik heb,ik ben wie ik ben, een mens.



zondag 1 april 2012

Kermis

Krooneend Oostwold (Old)
Na een lange tijd van ernstige rust is er dan eindelijk weer een soort opgedoken in het Oldambt waar je enigsinds een beetje warm van word, een Amerikaanse smient. Deze dwaalgast uit noord Amerika dook donderdag op in de Breebaart en liet zich toen erg mooi bekijken en fotograveren, iets wat de dagen daarna echter niet meer zou gebeuren. Zaterdag moest ik het doen met een goed herkenbare stip op de Punt van Reide en ik moet u bekennen dat ik ze wel eens veel beter heb gezien in Nederland. Hoe dan ook, deze Amerikaanse smient, die overigens al jaren op mijn Dollard verlanglijst stond, is een nieuwe soort voor de Dollard regio en voor mij alweer de 4e in Groningen.
Rode wouw Oostwold (Old)

Het voorjaar brengt niet alleen de natuur in beweging maar ook de mens komt weer wat meer los. Zo was er in ons dorpje afgelopen week een kleine kermis waar de jeugd even helemaal uit hun bol kon gaan. Dat helemaal los gaan nam de exploitant van een van de attractie's naar mijn smaak echter even iets te letterlijk. In mijn tijd kwam je na een middagje kermis thuis met een beertje of een flut horloge van een onuitspreekbaar merk, het was niet veel maar ach je was er tevreden mee. Ik kan me best voorstellen dat je het als uitbater van een attractie wel eens een keer gehad hebt met die Beren en die iets te felgekleurde wuppiebeesten en dat je het eens tijd vind voor wat nieuws op de kermis. Maar waneer je kinderen van de lagere school op woensdagmiddag condooms als prijs geeft dan heb ik toch zo mijn bedenkingen. Ik vraag me dan af of zo'n man een hersenbeschadiging heeft opgelopen van de suikerspinnen lucht die de hele dag in zijn neus trekt of dat de man zich opwerpt als een soort van vadertype die graag wil dat de kids op safe spelen. Typisch een geval van een beetje erg jammer en ik hoor het al wel weer over de kermis schallen, Toptoptoptoppertjuuuh en daar gaat weer een kapotje voor Lotje en voor Lex euuuuuuuhn leuke Durex, pfffh. Een beetje voorlichting kan zeker geen kwaad maar laat mij dan maar die vadertype zijn die het verhaal gaat vertellen van de beertjes en de Wuppie's.
Ransuil Termunten