dinsdag 25 februari 2014

Invaller


En zo sta je, zonder ingeroosterd te zijn in februari, zo maar weer met beide benen op het eiland Rottumeroog voor de maandelijkse hoogwatertelling. In de dagen voor mijn bezoek zijn de woning en de aanverwante artikelen van het eiland gehaald en Oog oogt nu kaler dan ooit. Waar ooit de woning stond zijn nu alleen nog schimmig in het zand de contouren van het gebouw te zien en terwijl ik op de plek sta passeren ongewild toch weer de meest memorabele momenten die we hier op deze plek hadden. Onder het genot van een drankje is op die plek veel gelachen en ontzetten veel slap geluld over de dingen die de vogelaar in ons zoal bezig hield. Ontelbare momenten schieten bij het zien van de lege plek door mijn hoofd, Ons laatste weekend met Anne, hij overleed kort daarna, een koud weekend in de winter zonder verwarming en licht maar die overleeft werd dankzij 12 waxinelichtjes en het verhaal van mijn eerste Noordse pijlstormvogel voor Groningen. Ook dat verhaal begon in het huisje van Rottumeroog, of beter gezegd op de plee van Oog. Net toen ik mij tijdens een dag met redelijke zeetrek even terug trok in het lutje hoeske van het gebouw klonk door de plee raam van buiten af, Noordse piiiiiiijl, AndreeeĆ© afknijpen, Noordse pijl door de branding. Al vloekend en tierend, en met mijn broek letterlijk op de knieĆ«n, strompelde ik mij een weg naar buiten in de richting van mijn telescoop om vervolgens de langs vliegende Pijl alsnog in te koppen. Stuk voor stuk momenten die ik voor geen goud had willen missen. De woning op Oog is voorgoed verleden tijd en komt nooit meer terug op het eiland, de herinneringen zullen blijven, die verplaats je niet, die koester je.          


Roodkeelduiker  Eemshaven           ( Red- throated Diver )

De telling was een echte februari telling, er waren opvallend weinig vogels aanwezig op en rond het eiland en ook het aantal soorten viel wat tegen. Een Slechtvalk, een paar groepjes Sneeuwgorzen en een aardige club Fraters kregen het predicaat "de betere soorten van de dag" opgespeld, iets waaruit al blijkt dat het qua vogels een matige dag was. De voortekenen van de komende lente waren ondanks het regenachtig weer wel overal op het eiland duidelijk te zien en te horen want zo links en rechts waren de Veldleeuweriken hoog in de lucht al lekker aan het zingen. Ook de eerste groepen Zilvermeeuwen en Kleine mantelmeeuwen eisten hun eigen stukje van Oog al weer op en baltsende Eiders dobberden in kleine groepjes rond voor de kust. Na alle vogels op het eiland geteld te hebben werden we op de zuid punt van Rottumeroog door de jongens van de Harder weer opgepikt en onder het genot van een frikandel speciaal, tja dat verzin je toch niet, werd weer koers gezet naar de Eemshaven. Het weer zat niet echt mee zaterdag maar daar vanaf gezien was het wederom weer een heerlijk dagje daar op de Grunniger Wadden.  


Scholekster                                                     ( Eurasian Oystercatcher)


Rottumeroog   Dag huis, dag tuin, dag opbergschuur !!!

Het vogelen in het Oldambt is in de laatste weken wat in het slob geraakt, iets wat mede komt omdat er, op wat Zeearenden en een Velduil na, geen ene ruk te doen is op de kwelders en in de polders van oost Groningen. Uren doelloos rondrijden zonder opbrengst begint zo zijn tol te eisen ( gelukkig tanken wij over de grens) en wanneer het enige hoogtepunt van de dag een welverdiend bakje kibbeling is dan kan je maar beter in een ruk van huis naar de vishut rijden en visa versa weer terug. Oke, ik ben erg blij met de Kleine trap van Drenthe ( Een lifer voor mij ) maar hunker onderhand naar dat andere, dat verse groene, die nieuwe geluiden, de lente.


Drieteenstrandloper                                                                                 ( Sanderling )