donderdag 30 december 2010

Groenlander ?

Op de valreep van 2010 kwam ik deze gans nog tegen in de Reiderwolderpolder .
Het is een opvallend donkere juveniele Kolgans met een geheel oranje snavel . Iets wat meer past op een Groenlandse Kolgans (Anser albifrons flavirostris) na mijn idee . De staart en de poten heb ik niet goed gezien en dat is in dit geval erg jammer want dan was de vogel zeker af te maken geweest . Helaas pindakaas , volgend jaar nieuwe ronde nieuwe kansen en betere foto's hoop ik .

maandag 27 december 2010

Oude vriend

Zo , de kerst hebben we weer achter de rug en we weten weer wat de familie zoal bezig houd . Nog een paar dagen en een nieuw jaar staat alweer klaar om te beginnen . Het lijkt er op dat het jaar 2010 stopt met waar het begonnen is , met Witbuikrotganzen (Branta hrota). Zo zie je ze in 25 jaar tijd nooit in het Oldambt en zo duiken ze in alle hoeken en gaten op . Door de sneeuw was het weken lang nagenoeg niet mogelijk om met enig fatsoen door de polder's te rijden maar de wegen zijn nu helemaal schoon . In de eerste groep ganzen die ik afkeek in de Reiderwolderpolder vond ik een Roodhalsgans (Branta ruficollisen) een groepje van 5 Witbuikrotten . Als er op het zelfde veldje ook nog 2 Ruigpootbuizerden (Buteo lagopus) zitten dan mag je toch wel spreken van een aardig akkertje, toch !! In de middag zouden er nog 3 verschillende Ruigpootbuizerden volgen , ik kan me niet heugen dat ik eerder vijf het gezien in een paar uur tijd , wat nou schaarse soort !! Het was al bijna donker geworden toen ik in Nieuweschans nog even tussen de meeuwen zat te kijken of er nog geringde vogels tussen zaten . Na een tijdje vond ik er een met een witte kleurring om zijn rechter poot , het was PX05 . Deze meeuw bleek ik al eerder gezien te hebben en wel in maart 2002 op een akker nabij Finsterwolde . De vogel is in mei 2000 geringd in Estland en ik heb de meeuw in de tussen liggende jaren niet weer gezien . Op de foto (bijna nachtwerk) is te zien dat hij zijn linker poot mist . Deze blijkt hij al sinds 2003 kwijt te zijn . Het blijven indrukwekkende beesten die meeuwen .


dinsdag 21 december 2010


Kort dag


Na meerdere bezoeken aan Ter Apel geloof ik het nu wel even , ik weet weer hoe Westerwolde er uit ziet en ik heb een beetje een idee gekregen hoe het is om als een ice road trucker door het leven te gaan . Nu hoor ik steeds zeggen dat het strooizout op is maar ik krijg toch meer het idee dat het spul in deze streek nog niet uitgevonden is ? Lekker kruipen en glijden naar Ter Apel , proberen om het spul op de weg houden en weinig fratsen uithalen dus . En als je dan een keer op de plek van bestemming bent dan waan je jezelf in het enige echte sprookjes landschap van Groningen , het enige wat ontbreekt is Rien Poortvliet die ergens met een krukje en een ezel in het bos zit . Het laatste bezoek leverde de inmiddels al weer derde Middelste bonte specht (ze zouden wel eens algemeen kunnen worden !!) voor Groningen op en een kleine kilo Eekhoorn's . Als je staat te verrekken van de kou (-7 om 12,00 in de middag) dan zijn die Eekhoorn's een leuke afleiding tijdens het spechtje zoeken , des te meer omdat deze beesten niet in mijn eigen woon omgeving voorkomen . Westerwolde , love it or hate it , dan maar het eerste zou ik zeggen . En nu ik die hoek van de provincie even achter me laat stort ik me maar weer op een van mijn andere geestelijke dwalingen die het aflezen van geringde meeuwen heet , lekker vanuit de auto met de kachel aan en een lekkere stoel onder je kont . Het is per slot van rekening ook vakantie toch !!







zaterdag 11 december 2010

Boot


Ik was er helemaal klaar voor , even 4 dagen op Rottumeroog zitten voor een hoogwatertelling . In de aanloop naar vrijdag heb ik de eerste boodschappen maar even gedaan , de uitrusting in orde gemaakt en alvast een hoop warme kleren aan de kant gelegt, ik was helemaal klaar om zo op de boot te stappen naar een stukje onbewoond Groningen . En bij die boot daar ging het net even mis , niet dat ik tussen wal en schip raakte of zo , nee , de boot lag op het droge voor groot onderhoud . Niet echt handig dus want voor 80% van de reis ben je toch echt op dat scheepje aangewezen . En als je dan toch een paar dagen vrij hebt en niet naar Oog gaat dan moet je maar aan je Groninger vogellijst werken door te gaan zoeken naar de vorige week in het Roelagebos gevonden Middelste bonte specht (2e voor Gr ooit !! en nieuw voor mij in Gr) Het duurde een behoorlijke tijd voor dat de vogel zijn snavel los trok en meer dan dat zou het ook niet worden . Niet echt een waarneming waar je echt warm van word maar horen is scoren zal ik maar zeggen , al heb ik toch veel liever de vogel in mijn kijkerbeeld . Volgende week nog maar een keer die kant op al was het alleen maar voor de leuke verzameling mezen (Kuifmees Glanskop enz ) die in dat bos zitten en welke ik met de beste wil van de wereld nooit in de Oldambtster bossen aan zal treffen , om maar te zwijgen over de geweldige Kortsnavelboomkruiper welke deze keer wel dicht bij kwam .




zaterdag 4 december 2010

Ruigpoten


Het Oldambt is gehuld in een laag sneeuw en de meeste kleine waterwegen zijn dicht gevroren .
De polders zijn omgetoverd in een poolvlakte en door de harde wind vormen zich sneeuwduinen . Niet echt een plek waar je voor je lol rond gaat rijden om naar vogels te kijken , of je moet er van houden om met een tracktor uit een slootje getrokken te worden . Allemaal heel spannend natuurlijk maar mijn voorkeur gaat bij deze conditie's toch meer uit naar vogels kijken in de bewoonde wereld . Het klink gek maar een goede plek om naar vogels te kijken is een kerkhof . Vaak liggen ze midden in een stad of dorp maar zijn ondanks dat vaak kleine oase's van rust . Het kerkhof bezoek van vanmorgen leverde mij de lang verwachte Witkopstaartmezen (2) op en een groepje van 12 Appelvinken (en daar word een kerel van de vette klei erg vrolijk van) Oke , bebouwde kom vogelen is leuk maar de ruimte wint het toch altijd weer van het beton en voor je het weet sta je weer op een besneeuwde polder weg naar meerdere Ruigpootbuizerden te kijken en nemen we de risico's maar gewoon weer voor lief . Het bloed kruipt waar het niet gaan kan , soms tegen beter weten in .