zondag 24 februari 2013

Roodhalsfuut


Het onverwachte is altijd het leukste en misschien is dat ook wel de reden waarom ik naar vogels kijk. Zo loop je de ene week nog de klaagmuur uit te hangen en zo blunder je tegen een regionaal gezien zeldzame soort aan.Vandaag vond ik in een nieuwe woonwijk nabij Finsterwolde een Roodhalsfuut die er niet vies van was om lekker dicht langs de oever te zwemmen, iets om maar eens lekker gebruik van te maken dus. Nu is het niet mijn eerste Roodhalsfuut in het Oldambt, en vast ook niet de laatste, maar het is wel een van de weinige winter waarnemingen van deze leuke soort in de regio. In het verleden moest ik nog wel eens een stuk rijden om een Roodhalsfuut, Geoorde fuut of Kuifduiker te zien maar dat lijkt met de komst van de Blauwestad voorgoed verleden tijd te zijn. Vrijwel jaarlijks duiken de minder algemene Futen wel in het gebied op en vaak zijn ze gek genoeg gewoon vanuit huis te zien. Het vinden van de Roodhalsfuut was dus een joepie momentje en samen met een Roerdomp, 2 Smellekens, een paartje Krooneend en een adulte Zeearend ook direct de hoogtepunten van een, voor het gevoel, koud weekend. Uit mijn cd speler in de auto klink de magische stem van Ede, het zel weer veurjoar worden, het zel weer veurjoar worden, jammer dat hij er niet bij zegt wanneer dit gaat gebeuren want ik sta helemaal klaar in de startblokken.    


Roodhalsfuut   Finsterwolde   (Red-necked Grebe)


zondag 17 februari 2013

Leeg


Pestvogel  Finsterwolde  (Bohemian waxwing)

Het is een echte kwakkel winter in het Oldambt als het op de vogels aankomt. De ene dag is het met acht Pestvogels in een Gelderse roos ouderwets gezellig en de volgende dag is het ronduit teleurstellend te noemen, je bent eigenlijk alleen maar kostbare benzine aan het verknallen en de opbrengst is 0. Met name in the out back van het Oldambt is het stil en ik moet diep graven in mijn grijze massa om een vergelijkbaar jaar naar boven te peuteren waarin de kwelders en de polders zo abnormaal leeg waren in de winter. In de voorgaande jaren had je in de winter nog weleens leuke groepen ganzen in de polders zitten waar zo nu en dan een paar Taigarietjes of Witbuikrotjes tussen zaten maar die kermis lijkt deze winter, helaas, een andere plaats aan te doen. Met soorten als Ruigpootbuizerd, Slechtvalk en Frater begint het een beetje op troostprijs vogelen te lijken en alleen de Zeearenden bezorgen mij de laatste weken nog een bronzen medaille gevoel. Niet uit wanhoop maar puur om eens iets anders te zien dan lege polders heb ik vorige week nog een paar uurtjes op de dijk gestaan in de Eemshaven. Dit uitstapje leverde mij, naast erg koude handen en voeten, nog een naar west vliegende mannetje IJseend, een juveniele Drieteenmeeuw, een Paarse strandloper, 3 Patrijzen en een Zeekoet op. Met name met de IJseend was ik erg blij want dat was alweer drie jaar geleden dat ik de soort had gezien. We moeten de winter blijkbaar gewoon uitzingen en wachten op betere tijden, iets waar ik nu al naar uitkijk.  
        
 

Zeearend 1e winterkleed   Oldambt  (white tailed eagle)