Hut.

Kleine geelpootruiter  Ezumakeeg.                          ( Lesser Yellowlegs )

Misschien wel tegen beter weten in zou ik haast zeggen, maar in de hoop om zelf nog iets leuks te vinden, bracht ik zaterdag de dag door in het Lauwersmeer. (of beter gezegd het Lauwersminder ) Als je naar de waarnemingen kijkt op de diverse vogelsite's dan weet je eigenlijk al wat je gaat zien op zo'n dag maar een beetje hoop op iets wat nog niet vermeld staat doet leven en besluiten om toch maar te gaan. Mijn reisgenoot  (Willem) wilde zaterdag eigenlijk naar Helgoland afreizen voor de Albatros maar zag daar vanaf omdat het best een linke onderneming is aangezien er geen garanties zijn dat de vogel nog aanwezig is op het Duitse eiland. Een andere optie die nog werd overwogen was een dagje Schiermonnikoog, maar ook daar stapten we weer vanaf. Een dagje Schier zou ons een Grauwe fitis en een portie eilandgevoel op kunnen leveren maar verder eigenlijk niets. Dan toch maar de Lauwers.

Moeraswespenorchis     Lauwersmeer.                                ( Marsh Helleborine )

Net als anders deden we ook deze keer het rondje Lauwers tegen de klok in, beginnen aan de Groninger kant en dan via Lauwersoog naar de Friese deel. De eerste "leukere" soort voor de dag was de Casarca. Op het Jaap deensgat was een groepje van deze tussen wal en schip soort lekker aan het slobberen tussen de begroeiing en een van de vogels bleek een halsband (Geel L2) om zijn nek te hebben. De vogel is vorig jaar in Siebegewald, Limburg geringd en maakt deel uit van een onderzoek naar het trekgedrag en herkomst van deze vogels in Nederland. Op de vraag of de vogels trekgedrag kunnen vertonen hebben wij het antwoord dus gevonden, nu de ware herkomst nog. De Groninger kant was verder nog goed voor een Kleine zilverreiger en daarmee was ook alles gezegd. Na een pitstop met kibbeling, die in geen velden of wegen kan tippen aan mijn vaste adres, en ander vet werd een poging gedaan om de Roodmus van Lauwersoog in beeld te krijgen maar deze vogel liet zich zaterdag niet zien of horen, balen dus. Tijdens het zoeken werd ik gebeld door een vogelaar die vlak bij me woont, je raad nooit wat er hier in mijn tuin zit? een zingende Roodmus!!! Schiet mij maar lek. Een dagje weg uit het Oldambt en de soort waar je op hoopt die dag houd in Lauwersoog zijn bek dicht terwijl een andere Roodmus op amper tien minuten van je huis de daklijsten van het huis zingt, even adem halen, tot tien tellen en koers zetten naar het hoogtepunt van de dag, de Ezumakeeg.

Steltkluut     Ezumakeeg.                                      ( Black- winged Stilt )

Casarca    Lauwersmeer.                                            ( Ruddy Shelduck )

Een Kleine geelpootruiter is al een tijdje aanwezig in de Ezumakeeg en deze vogel moest voor ons de redder van de dag worden. De, ook al lang aanwezige, Steltkluten waren snel gevonden maar van de Geelpootruiter was geen veer te bekennen. Het zou toch niet zo zijn dat ook deze smaakmaker aan onze neus voorbij zou gaan? Om onze kansen te vergroten namen we plaats in de schuilhut van de Keeg want hier werd de ruiter het vaakst gezien, iets waar ik al vlot spijt van kreeg overigens. Het omgebouwde fietsenschuurtje is zo klein dat het haast onmogelijk is om je kont er te keren. Het hokje is met acht man al aardig gevuld maar zaterdag deden we een recordpoging om te kijken of er ook twintig vogelaars, inclusief statieven, in konden. Nu ben ik niet zo'n man die geloofd in het geneuzel over aura's en zo maar wanneer een, uit zijn mond ruikende, bejaarde vogelaar over mijn schouder staat te hijgen en kul verhalen loopt op te hangen over van alles en nog wat dan ben ik er snel klaar mee. Keer op keer klonk het geluid van de deurklink en de pot met augurken werd met de tijd voller. Enkele augurken kregen met de minuut een zuurder gezicht zonder dat er ook maar een drup sap aan de pot was toegevoegd. Tegen elkaar slaande statieven, een vloer die constant in beweging was en op de achtergrond het gekakel van enkele jolige Tena lady's, het werd Willem haast allemaal te veel. Zelf moest ik ook zo nu en dan even naar buiten om een peuk te roken want ook ik was bij vlagen de wanhoop nabij, ja mensen, ik moet buiten roken omdat sommige mensen blijkbaar last van mij hebben, je moest eens weten waar ik last van heb op zo'n middag!! Willem kroop uit de pot met zuur en maakte zich uit de voeten om elders het geluk te beproeven. Amper vijf minuten na zijn vertrek dook de vogel, pal naast de hut, uit het niets op en in een klap werden alle patrijspoorten van het hokje gevuld met oogjes die stijf stonden van de adrenaline en na wat duw en trek werk zag ook ik kans om wat plaatjes van de vogel te maken. Willem kon gelukkig de vogel ook nog binnen koppen maar na het zien van de ruiter was ik er wel klaar mee, ik wou weg, weg uit het Lauwersmeer. Het Lauwersmeer, ooit het walhalla voor vogelaars die elkaar allemaal bij naam kenden en die net als ik ietsje meer wilden, iets meer leuke soorten en voor een dag iets minder mensen. Maar dat was vroeger, toen het nog echt leuk was in de Lauwers.    

Konik                                                                                                ( Konicks Horse )

Boerenzwaluw.   Vers uit het nest en wachtend op voer in een kijkluik.    ( Barn Swallow )

Balen van ballen.

Vuurwerk boven de Oostpolder, 1-3 of zo?

Witwangstern.    Oostpolder.                                     ( Whiskered Tern )

Oke, ik mag dan een kale kop en een lichtelijk zichtbaar buikje hebben maar ik heb een eigenschap die menig vrouw in Nederland wel aan zal spreken, ik heb een pest hekel aan voetbal. Ja dames hij bestaat nog, een man die niet compleet contactgestoord onderuit gezakt, en met een fles bier in zijn klauwen, op de bank ligt en alleen maar antwoord met wha, ja? wanneer het nee zou moeten wezen, een man die je wijs kan maken dat het team van Aruba ook mee doet aan het WK en dat Erwin Koeman in het Nederlandse doel staat. Bij ons thuis zijn, in tegenstelling tot in vele andere gezinnen, de rollen tijdens een EK of WK totaal omgedraaid, mijn vrouw en dochter kijken vol spanning naar die oranje guppie's die zich te pleuris rennen op het veld en vaders zit kopschuddend op de bank wanneer die foute Limburgse haarlaknicht met zijn oranje huispakken voor de honderdste keer voorbij komt tijdens een reclameblok. Ik hoef niet zo nodig de hele avond voor de tv te hangen om te weten wat de stand is want ik woon in Nederland, u weet wel, dat land dat zo dicht bevolkt is dat je zelfs tijdens een wedstrijd van oranje midden in de Oostpolder kan horen, en zien aan de hand van het vuurwerk? debielen, wanneer "onze jongens" een bal in de goal van de tegenstander werken. Waar ik ook ga of sta ik kom er niet meer onderuit, ik moet geheel ongewild en met veel tegenzin meegenieten van de oranje gekte waarin ons land zich op dit moment bevind, pffhhhh...... help.

   

Bastaardkikker.

Midden juni, zomer, het is nu toch zo langzamerhand toch al wel weer komkommertijd in vogeltjes land André ? Ja en nee. Ja oké, de soep is dun maar met 2 Kwakken, een Kraanvogel, een paartje broedende  Steltkluten, een roepend Kleinst waterhoen en de moerasstern's is hij toch nog aardig gevuld. Zitten er nog ballen in de soep? ja, en wel in de vorm van een Grote karekiet en een Eider bij Nieuw Statenzijl, de eerste is erg schaars en de tweede komt zelden zo oostelijk voor in de Dollard. En zo krijg ik het toch geheel ongewild weer over ballen, das balen.