Terwijl de Bonte kraai uit het straatbeeld van oost Groningen verdwenen lijkt te zijn kunnen we dit voorjaar, met wat geluk, twee nieuwe soorten in het noord oosten van Groningen als broedvogel verwelkomen. Dat het om de Ooievaar en de Middelste bonte specht gaat dat zal niemand verbazen want deze twee soorten stonden al een tijdje aan de voordeur te rammelen. Beide soorten gaat het de laatste jaren voor de wind in noord Nederland en van de Mibo ( jargon voor Middelste bonte specht) werd vestiging in het Oldambt al een hele tijd voorspeld. Nu kan je alles wel voorspellen maar de spechten daadwerkelijk vinden is wel een ander klusje, een klusje van veel geduld en zoeken naar een naald in een toch best wel grote hooiberg van oude Eiken. Omdat het Mibo gebeuren allemaal nog in de kinderschoenen staat worden de waarnemingen, en dus ook de plek, van de Mibo's voorlopig nog even stil gehouden.
Ooievaar Smeerling. ( White Stork )
Middelste bonte specht ( Middle Spotted Woodpecker )
En dan die andere nieuweling, de Ooievaars. Dat is weer een verhaal waar weer een verhaal achter lijkt te zitten. Het stel trok mijn aandacht na het zien van foto's van de vogels op Waarneming.nl waarop te zien was dat beide vogels geringd waren. Nu weet ik uit ervaring dat dit soort beesten nauwelijks worden afgelezen en eigenlijks lag daar voor mij de uitdaging, ik wilde weten waar de Ooievaars vandaan kwamen. Met name de ring van het mannetje leek op de foto's af te wijken van de ringen die ik van Ooievaars ken. De ring was klein en eigenlijk moest het wel een buitenlandse vogel zijn. Ondanks de dichte mist van zaterdagmorgen kon ik de ring van het vrouwtje eenvoudig aflezen ( Nla 1E962) en de vogel bleek op 29-6-2011 nabij Marle, Overijssel geringd te zijn. Het mannetje liet even op zich wachten maar na een uur kwam hij terug bij het nest en het aflezen van de ring kon beginnen. Na een paar seconden kijken wist ik al dat het geen zuivere koffie was waar ik naar zat te kijken want de sluiting van de ring leek op een sluiting van een verkeersborden klem en de code ( 77 ?) op de ring leek er op een zondagmorgen even met de hand in geslagen. Ook stond er geen naam van een vogeltrekstation op de ring en mijn conclusie is dus dat deze Ooievaar ooit in gevangenschap is groot gebracht. Mevrouw Ooievaar blijkt dus een ex gedetineerde aan de haak geslagen te hebben, tududututh, hadsikideeh, jawel lieve kijkbuis kinderen niets lijkt nog echt te zijn in de natuur van het grote dieren bos. Er zijn vermoedens waar het mannetje vandaan komt maar dit is tot op heden nog niet met zekerheid te zeggen. Tijdens mijn bezoek aan de Ooievaars sprak ik met een oude baas over de "Aaibers" Hij was voor de oorlog geboren en vertelde "ik heb nooit Aaibers op ain nust zain in Wolgen, zeker noit meer noa dat de Duutsers ofsakkedaaid waarn" en dat is onderhand al weer bijna 70 jaar geleden. Het lijkt er op dat de Ooievaars meerdere eieren in het nest hebben liggen en dat de ex gedetineerde ondanks alles gaat zorgen voor nakomelingen, het zij hem vergeven, iedereen heeft recht op een tweede kans, toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten