Duif.

Zwarte ooievaar   Juveniel ( Wit F04R)  Nieuwolda                                   ( Black Stork)

Het is de laatste week opvallend druk in de lucht boven het Oldambt, de zwaluwen, kwikstaarten en andere zomergasten maken zich met schrede sprongen uit de voeten voor de naderende herfst en het lijkt alsof ze het met elkaar hebben afgesproken om deze week massaal het luchtruim te kiezen. In het bos is het stil geworden, de Scholekster achter ons huis heeft zijn zomerstek verruild voor de Waddenzee en de eerste honkvaste Zilvermeeuwen zijn na een zomer van afwezigheid weer teruggekeerd op hun winterstek. Het zijn allemaal 1+1= 3 voorbeelden maar stuk voor stuk een teken aan de wand dat er veel beweging is in vogelland. Onder de schedelpan van menig vogelaar is het jaargetijdenknopje alweer geruisloos omgezet naar de herfstmodus en dat betekend dat de zomergasten naar de achtergrond geschoven worden en plaats moeten maken voor spannende zangertjes uit Siberie en het op naam brengen van stipjes boven een kolkende Waddenzee, ik heb er zin in.

Boerenzwaluw  Juveniel  Hongerige wolf.                    ( Barn Swallow)

Zilvermeeuw  Oterdum. Na acht maanden afwezigheid weer terug op zijn winter stek.

Tussen al die vogels die weg trekken omdat ze moeten zitten altijd wel weer een paar dombo's waar het niet mee wil vlotten. Neem nou de postduif, alleen de naam al? alles gaat tegenwoordig toch via de mail?,deze vogels vliegen zich de tering om als eerste weer thuis te komen omdat zijn baasje dat leuk vind. Na een periode van herstel word de duif opnieuw in een mand gestopt en naar Spanje gereden om het kunstje nogmaals te flikken. Het laat zien dat de beest een ongelovelijke drang heeft om terug te keren naar zijn thuis maar echt opschieten doet het natuurlijk niet dat heen en weer geflapper. Ik begrijp best dat er wel eens duiven zijn die denken, dikke Tammo, laat de baas zelf het heen en weer maar krijgen, ik ga lekker aan de grond zitten om bij te tanken, dan maar geen eeuwige roem. Aan de grond zitten is 1 maar even lekker je kont op een waterbak op een kwelder parkeren is vragen om problemen. Als tamme vogel val je niet alleen op bij iemand die naar vogels kijkt maar je kunt ook rekenen op de aandacht van hen die jouw erg lekker vinden en waarvoor je een handige snack bent. Je kan dus maar beter je kop er bij houden wanneer mevrouw Slechtvalk om de hoek komt scheuren want je bent niet de eerste, en vast ook niet de laatste, Mailduif die zijn bezoek aan de Dollardkwelders niet navertellen kan. Als een duvel uit een doosje dook de Slechtvalk uit het niets op de duif maar deze wist op een wonderbaarlijke manier te ontsnappen aan de klauwen van de valk. Deze Duitse mailduif hier onder heeft zijn lesje nu dus wel geleerd, op de kwelders van oost Groningen word onoplettendheid of tam zijn genadeloos afgestraft en alleen de duiven die wel in goede conditie zijn hebben kans op overleven, al scheeld het soms een haartje.

 

                      Postduif  Dollard                             

 

Een vogel die minder te vrezen heeft tijdens zijn tussenstop is de Zwarte ooievaar. Ondanks het feit dat hij ook ringen draagt heeft hij niets te vrezen van Slechtvalken of Haviken wanneer hij de slootjes van het Oldambt afstruind naar voedsel. De zwooi is hard bezig om zijn stempelkaart van de Oldambtster zwooientocht vol te krijgen want de vogel deed naast de Breebaart polder ook nog de Reiderwolderpolder, de Johannes Kerkhoven polder, Dallingeweer, Termunterzijl, Woldendorp en Nieuwolda aan tijdens zijn zwerftocht. Het is nog steeds onduidelijk waar het beest vandaan komt en het lijkt er sterk op dat de ringer zijn mailadres niet meer werk of dat hij alleen via de postduif reageerd, shit, postduif.