En jawel hoor daar was hij weer, de TOH (Top of Holland ) vogeldag. Lang is er door veel vogelaars weer naar deze editie uitgekeken en de verwachtingen waren, net als in de voorgaande jaren, dan ook weer hoog gespannen. Dit jaar waren meer dan 150 vogelaars, verdeeld over meerdere teams, uit heel Nederland weer naar de TOH gekomen om een gooi te doen naar de hoofdprijs, een nieuwe telescoop. De TOH vogeldag begint binnen vogelend Nederland een evenement met naam te worden die bol staat van zekerheden. Naast een Breedbekstrandloper, een soort die eigenlijk geen punten meer verdiend volgens ons team, is slecht weer ook zo'n zekerheid. Ook dit jaar wisten we die traditie van regen, harde wind en diepvries kou weer levend te houden en een TOH dag met mooi weer lijkt dan ook zeldzamer dan welke dwaalgast dan ook.
Amerikaanse Goudplevier Polder Breebaart Dollard, de vogel liet de grijze onder vleugel even mooi zien. American Golden Plover, the price winning bird on the Top of Holland birding day.
Vorig jaar werd als antwoord op de vele teams uit het westen des lands het team "de Breedbekken" in het leven geroepen en het team ging ook dit jaar weer, in dezelfde samenstelling als in 2014, op pad om een greep te doen naar de beste soort van de dag en de eeuwige roem. Het team bestaat uit 4 mannen met oost Groninger roots en stuk voor stuk lopen ze al heel wat jaren mee in de business. Alle 4 de mannen beschikken ook nog eens over een gezonde dosis extreme flauwe humor en het zal u dan ook niet verbazen dat deze editie van de TOH weer behoorlijk wat hilarische momenten heeft gekend. Samen gepakt in een Opel Corsa gingen de Breedbekken om 7.00 uur in de morgen op pad om oost Groningen om te ploegen en over de kop te trekken.
In de aanloop naar de TOH dag werd besloten om te beginnen in de Eemshaven maar die strategie werd vlotjes gewijzigd toen ons een meer dan vage claim ten ore kwam dat de Steppe Kiekendief van de Dollard polders weer teruggekeerd was. Niets is natuurlijk onmogelijk maar de locatie van vorig jaar word al weken lang door enkele mensen in de gaten gehouden en een ding is zeker, de vogel is in de laatste weken door ons zeker niet gezien. Ondanks de vaagheid van de claim werd toch besloten om eerst de Dollard polders in te duiken om het een en ander te checken en de uitkomst was, geheel volgens verwachting, negatief. Wel werden hier de eerste Blauwe en Grauwe Kiekendieven waargenomen en er zouden zaterdag nog velen volgen. Naast de Kiekendieven waren de polders nog goed voor enkele Noordse Kwikstaarten en daar bleef het ook wel bij. Bij Nieuw statenzijl beleefde ons team zijn eerste, en ook direct zijn laatste, kans om een paar punten bij elkaar te harken toen een slank ogende Kiekendief over de kwelder richting Duitsland vloog. Bruine en blauwe konden vrij vlot worden uitgesloten en er bleven dus nog twee opties over, Grauwe of Steppekiekendief. De vogel werd door twee van de teamleden opgepikt maar de kiek vloog redelijk snel, en hoog, naar Duitsland. Alleen gewapend met een kijker werd hard een poging gedaan om de vogel op naam te brengen maar dit bleek zonder telescoop niet te doen. De waargenomen kenmerken waren te mager om er een zekere Steppekiek van te maken al deed het daar bij vlagen wel aan denken. In een poging om de kiek alsnog terug te vinden liepen we nog een stuk Duitsland in maar de vogel was in geen velden of wegen meer te bekennen. Dit zijn dus de momenten die even pijn doen en meer dan een kiek spec zal dit beest voor ons dus nooit worden. Ook dit jaar had ik mij weer opgeworpen als de man van de verbindingsdienst en mijn voornaamste taak op zo'n dag is om de WhatsApp en Email berichten op waarde in te schatten. Na veel gaapberichten, van schaarse vogels die al weken of maanden aanwezig zijn, kwam er eindelijk een soort voorbij die, en dichtbij zat, en erg leuk was, de Witvleugelstern. De vogel vloog al foeragerend boven het Oldambtmeer maar was door de harde, en koude, wind soms lastig te volgen. Het weer was zonder twijfel de grootste stoorfactor op deze zaterdag en het zorgde er soms voor dat het team in een lichte depressie belande. Er zijn veel manieren om een inzinking wat te verlichten maar het team leek toch het meest baat te hebben bij het eten van ongezonde etenswaren. De kofferbak van de Corsa was voor een keer ingericht als een mobiele Jumbo die ook nog eens voorzien was van een zeer verrassend assortiment. Menig keer verdween een hand van een teamlid in de kofferbak en telkens werd er weer een nieuw product tevoorschijn getoverd. Koekjes, snoepjes, chips, metworst, brood, een gezinspak Twixen, frisdrank, en bier, het weer werd er niet beter van maar het smaakte prima.
Noordse Kwikstaart. Mannetje Dollard. Grey-headed Wagtail , Motacilla flava thunbergi.
Blieptudeleduh, en weer kwam er een Appje binnen en wederom verscheen er een soort in beeld waar wij als team wel oren naar hadden, de Breedbekstrandloper (s). De vogels werden buitendijks in de westhoek van de Dollard gevonden door het team die ons ook al aan de Witvleugelstern hielp en het begon er een beetje op te lijken dat we aanhangers waren geworden. ( Aanhangen of Aanhangers, Vogelaar (s) die zelf te beroerd is/zijn om leuke soorten te zoeken en/of in gebreke blijft (ven) bij de determinatie van schaarse of zeldzame soorten en daarom zijn collega vogelaars gaat schaduwen in de hoop aan te kunnen sluiten) Een blik op de getijden App was genoeg om er achter te komen dat er wat haast bij deze vogels zat. Het was afgaand tij en bij aankomst op de vermelde plek waren de eerste slikplaten al weer in beeld, iets wat erg snel kan gaan. Op het wad waren duizenden steltlopers aanwezig en even hadden we er een zwaar hoofd in om de Breedbekstrandlopers terug te vinden, iets wat ongegrond bleek want de vogels werden verrassend snel door ons teruggevonden. De grote groepen steltlopers vlogen meerdere keren op en op een gegeven moment zaten de groepen te ver van de dijk om er nog koek van te bakken. In de korte tijd dat we op de dijk stonden werden zeker 2 Breedbekstrandlopers door ons gezien, door de bewegingen van de steltlopers was een derde vogel niet op zeker te zetten maar met twee waren we meer dan tevreden. Tijdens de TOH dag van 2014 had Willem de coördinatie over het moment van warm eten en dat is de twee oudste leden van het team vorig jaar bijna fataal geworden, de eerste verschijnselen van uithongering waren al te bespeuren en om te voorkomen dat het nogmaals uit de klauwen zou lopen werd Willem op een geheel ondemocratische manier door de oudjes uit deze functie gezet. Op de kruising naar de Breebaart polder en de kibbeling toko moest een keuze worden gemaakt, of eerst recht door om te eten of toch rechts afslaan de Breebaart polder in. Er werd besloten om eerst de inwendige mens te verwennen met kibbeling maar achteraf gezien was dit misschien wel de verkeerde keuze. Op het moment dat we het servetje langs onze mondhoeken trokken pingelde mijn telefoon voor de zoveelste keer maar deze keer was het bericht dat ik las in veel opzichten stukken beter dan alle vorigen. Op het scherm stond te lezen, Amerikaanse Goudplevier tp in de, krijg nou de pleuris, polder Breebaart. Tja, dan krab je je zelf nog eens achter je oren en zet koers naar de Breebaart die gelukkig maar op slechts drie minuten rijden van de kibbeling toko ligt. Als je de vogel een keer in beeld hebt dan verdwijnt het idee dat hij van ons had kunnen zijn als sneeuw voor de zon en je feliciteert het team, die ons ook al aan de Witvleugel en de Breedbekstrandlopers hielp, met hun vondst. Na de vogel uitgebreid bekeken te hebben werd het tijd om onze weg weer te vervolgen, op naar het haventje van Termunterzijl om nog wat meeuwen te doen. Er waren maar weinig grote meeuwen aanwezig in de buitenhaven maar na wat zoekwerk wisten we er toch nog twee Pontische meeuwen en een adulte Geelpootmeeuw uit te trekken en dat is best opmerkelijk zo midden in mei. Het liep inmiddels al tegen zessen en er was nog een gebied die we voor de sluiting van de vogeldag zeker nog wilden bezoeken, Tetjehorn. Tetjehorn is in het verleden al eens goed geweest voor een aantal goede soorten maar op deze dag kwamen we hier niet verder dan 2 Roerdompen en een Snor, die overigens maar heel kort zijn snavel even open trok. Om 19.00 uur kwam er een einde aan de TOH vogeldag 2015 en na 12 uren vogelen kwamen we tot de conclusie dat het ondanks het waardeloze weer toch best een aardige dag was. Het lukte team de Breedbekken wederom niet om wat punten te scoren maar daar lagen de teamleden niet echt wakker van, het gaat om de lol en het meedoen mensen, winnen is leuk maar het blijft bijzaak.
Pontische Meeuw. 1e zomer Termunterzijl. Caspian Gull.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten