Het Oldambt is doorgaans een rustige en vredige regio die overheerst word door stilte. Maar eens in de twee jaar met Pinksteren breekt de pleuris uit in het luchtruim boven het Oldambt, dan is het tijd voor de Oostwold Airshow. Dit jaar werd het evenement voor het eerst in zijn geschiedenis op de beide pinksterdagen gehouden en als je het mij vraagt dan is dit een schot in de roos. Twee dagen lang staat het dorp in het teken van vliegen en vliegtuigen en de Oostwold Airshow is een van de grootste terugkerende evenementen in de regio die dit jaar op 20.000 betalende bezoekers kon rekenen. Natuurlijk was ik ook weer van de partij en de verrekijker en de telescoop werden geheel volgens traditie voor een keer een weekend in de Wilgen gehangen, even iets anders met vleugel, iets wat je amandelen laat trillen.
Spitfire Mk IX 3W17 De enige luchtwaardige Nederlandse Spit.
Gewapend met alleen mijn camera betrad ik het vliegveld, dat bij ons pal om de hoek ligt, en het viel mij direct op dat ik niet de enige was met een telelens. Schouder aan schouder stonden de fotografen met hun teletoeters langs de afzetting en stuk voor stuk waren ze op jacht naar dat ene, het perfecte plaatje. Het zal u niet verbazen dat ik vanuit mijn eigen Wereldje wel wat gewend ben op het gebied van massaal optiek geweld maar de Wereld van de vliegtuigspotters kan er ook wat van. In veel opzichten lijken de beide Werelden, die van de vogelaars en de vliegtuigspotters, veel overeenkomsten te hebben maar is dat ook zo? Zijn ze net zo gek als wij of hebben we te maken met een heel ander slag volk? Nu ik er toch tussen stond kon het kijken en vergelijken beginnen.
De OFMC P-51 D Mustang Ferocious Frankie en de TFC TF- 51 D 'Miss Velma'
Net als bij de vogelaars reizen de vliegtuigspotters ook stad en land af om leuke en nieuwe soorten te zien en vaak duiken de beste soorten op grote afstand van huis op. Vliegtuigspotters hebben het voordeel dat de plekken waar de vliegende objecten neerstrijkt vaak van te voren al bekend zijn, vogelaars moeten vaak maar wachten wat de dag weer te bieden heeft. Vliegtuigspotters hebben het voordeel dat hun vliegend object vrijwel altijd voor hun neus langs vliegt, vogelaars moeten altijd maar afwachten of ze de vogel überhaupt wel te zien krijgen. Vliegtuigen zijn groter dan vogel, je pikt ze dus sneller op. Vogelaars daar in tegen staan soms uren in een bosje te loeren in de hoop dat ze ook maar iets van een vogel zien. De voedselkeuze van beide hobbyisten komt aardig overeen, beide zijn opportunisten en scoren vaak rond of nabij hun vliegend object met enige regelmaat vet voedsel. Mensen die vliegtuigen fotograferen kunnen worden verdeeld in twee groepen, erg fanatieke en minder fanatieke mensen. Mensen die vogels fotograferen zijn te verdelen in meer groepen dan bij de spotters en wel in nauwelijks fanatieke, gematigd fanatieken en pixparasieten. Die laatste groep heeft geen verstand van vogels maar gaat alleen voor het plaatje. Een erg vervelende eigenschap van de pixer is dat hij met enige regelmaat opdringerig is naar zijn object en dat hij niet schroomt om net een stapje te ver te gaan. Dit laatste kenmerk komt niet voor in de Wereld van de vliegtuigspotters en dat siert deze groep mensen. Vliegtuigspotters tapen niet, ze spelen geen geluid van een Mustang P-51 D af om een Mustang P-51 D naar beneden te lokken. Binnen de Wereld van de vogelaars is het tapen in veel gevallen not done maar met enige regelmaat gebeurd dit wel, met alle gevolgen van dien. Veel vliegtuigspotters die fotograferen maken gebruik van een keukentrapje om boven de rest van het publiek uit te steken, andere mensen zien dan geen ene fuck en de verleiding om even een duwtje tegen het trapje te geven is voor veel mensen dan ook erg groot. Vogelaars, in welke vorm dan ook, hebben nooit een trap bij zich maar zijn vaak wel bereid om opdringerige fotografen een trap te geven.
TFC Spitfire Mk Vb EP120
OFMC Spitfire Mk IXb MH434 en de Mustang P-51 D Ferocious Frankie.
Dit alles in ogenschouw nemend moet ik concluderen dat de Wereld van de vliegtuigspotters wel degelijk een hele andere is dan de mijne. De spotters hebben ten opzichte van de vogelaars veel voordelen, ze kunnen bijna alles vanuit een stoel, of keukentrap, volgen en het geen waarvoor ze komen komt ze vaak zo in hun snavel gevlogen. De Wereld van de spotters lijkt overigens wel iets verdraagzamer te zijn dan die van de vogelaars maar in veel opzichten is enige spanning ver te zoeken omdat ze vaak van te voren al weet wat er op zo'n vliegshow voorbij komt. Ik heb me twee dagen lang echt geen vreemde eend in de bite gevoeld maar dat kom misschien ook wel omdat ik niet al te gedetailleerd met de spotters in gesprek ben gegaan, had ik dat wel gedaan dan was ik genadeloos door de mand gevallen en dan was ik zeker ontmaskert. Vliegtuigspotter spelen is, zo eens in de twee jaar, best leuk maar om er nou heel Europa voor door te reizen?, nehhhhh. Net als na de eerdere edities van de Oostwold Airshow werden ook deze keer bij thuiskomst de kijker en telescoop weer uit de Wilg getrokken om het gewone leven weer op te pakken, ijzeren onderdelen werden weer veren en de propellers weer snavels, zoals het misschien wel hoort.
NA T-6 Harvard
Hangar 11 Hawker Hurricane Mk IIB
Mustang P-51 D "Damn Yankee"
En dan weer terug naar het geen waar ik voor kwam, de vliegshow. Ik heb het hier op dit blog al wel eens eerder laten vallen dat ik verliefd ben op de Mustang P-51 D. Na mijn eerste ontmoeting met dit vliegtuig was het direct klaar, deze beauty heeft voor mij alles wat een vliegtuig moet hebben. De looks zijn om van te smullen, de snelheid doet elke Ferrari verbleken en van het geluid dat dit toestel voortbrengt zou je bijna spontaan een groeiend lichaamsdeel krijgen. Ik heb het nog nooit bij mezelf gezien maar ik vermoed dat mijn beide mondhoeken tot aan mijn oren rijken wanneer er een 70 jaar oude 12 cilinder Rolls Royce Merlin tot leven komt en er zijn maar weinig dingen in het leven die dat voor elkaar krijgen. Tijdens deze editie van de Oostwold airshow lukte het de organisatie om een geweldige, en indrukwekkende, vloot aan warbirds naar oost Groningen te krijgen en het zal nog wel heel wat jaren duren voor dat dit weer te zien zal zijn in Nederland. Naast 3 Spitfire's, een Corsair en een Hawker hurricane waren de Mustang's, met drie exemplaren, ook weer goed vertegenwoordigt. Een van de drie Mustang's is de "Damn Yankee"en dit is een van de twee Mustang's die Nederland rijk is. De Yankee is mijn huis, tuin en keuken Mustang want deze P-51 D woont in Oostwold en ik kan in de zomer dus met enige regelmaat van dit geweldig toestel genieten, hoeveel geluk kan je hebben. De andere twee, Miss Velma en Ferocious Frankie, waren nooit eerder in Oostwold geweest en ook al waren ze dat wel geweest, het genieten zal er nooit minder om worden. Al met al heb ik samen met vele duizenden mensen twee dagen genoten van een strakke vliegshow. Als afsluiter geef ik u, om misverstanden en ongemakken te voorkomen, deze nog maar even mee, vogelaars kijken naar vogels en spotters naar vliegtuigen, het is maar even dat je het weet.
TFC Goodyear Corsair FG-1D
TFC Mustang TF-51 D 'Miss Velma'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten