Zwarte ooievaar Reiderwolder polder ( Black Stork)
Bent u van de schapen meneer? Het is een vraag die ik met enige regelmaat om mijn oren geslingerd krijg wanneer ik een rondje maak langs de zeedijk. Mijn antwoord op die vraag is altijd, gelukkig niet want aan de twee vrouwen thuis heb ik mijn handen al meer dan vol . Op een plek waar vele honderden schapen rond lopen wil het wel eens gebeuren dat een van de mekkerkoppen een ongelukje krijgt, zo rollen ze op hun rug, ze kruipen onder de rasters door, flikkeren in een sloot of gaan dood aan een ziekte of sterven omdat de natuur gewoon denkt dat het hun tijd is. Opvallend is dat de meeste "zielige" schaapjes langs de dijk gevonden worden door mensen die afkomstig zijn uit het westen van ons land, de eerste Groninger die voor mijn auto springt om een "noodgeval" te melden moet dus nog geboren worden. De Groningers die ik langs de dijk tegenkom komen vaak niet verder dan een realistische, tja, dizze mokt het nait laank meer, en verdwijnen zonder gemor weer van het toneel, wetende dat de eigenaar van de beesten twee keer per dag een rondje langs zijn dames maakt. Een van de paniekzaaiende westerlingen eiste deze zomer van mij dat ik een lam moest vangen die aan de ouderlijke macht ontsnapt was. Ik? een lam vangen? waarom!! Volgens mij heeft u net zoveel handen aan uw lichaam als ik dus ga lekker u goddelijke gang zou ik zo zeggen,toch? Als dank voor mijn vastbeslotenheid kreeg ik van de vrouw te horen dat ik een harteloze man was die geen gevoel had voor de natuur, inderdaad mevrouw, van de natuur die "schaap op de dijk" heet snap ik geen snars. Ik probeer er altijd een humoristische draai aan te geven wanneer nummer zoveel van het jaar mij met een schapen probleem op wil zadelen, hoe het valt dat is dan maar weer afwachten. Een jonge vrouw zat afgelopen zomer op haar knieen naast een schaap waar niet veel lawaai meer in zat. Het beest was in de laatste minuten van zijn leven aangekomen maar dat leek bij de jongedame nog niet echt binnen te komen. Op de vraag wat nu te doen antwoorde ik, als jij nu eens begint met reanimeren? dan bel ik alvast een ambulance!! Na een kort stilte viel het kwartje bij de vrouw en niet veel later stonden we, ondanks het sterfgeval, blauw van het lachen naast een dood schaap. Schapen zijn net als mensen, ze worden geboren, ontsnappen wel eens aan het ouderlijk gezag en gaan gek genoeg ook ooit weer eens dood, hoe simpel kan het wezen.
De vaste bezoekers van dit blog weten het inmiddels al wel, in augustus worden de Zwanen van Groningen geringd. Met een beetje geluk word dit jaar in de provincie de 20.000 Knobbelzwaan door de werkgroep voorzien van een ring en dat is een absolute mijlpaal. Al vanaf de jaren tachtig trekt de karavaan jaarlijks door de provincie en je moet als Knobbelzwaan van goede huize komen om niet in de handen van de ringploeg terecht te komen. Het mag u bekend zijn dat ik al heel wat jaren meedraai in "het vak" en dat er in al die jaren dat ik ring al heel veel zwanen door mijn handen gegleden zijn. Inmiddels heeft onze dochter dezelfde leeftijd bereikt als de leeftijd waarop ik begon met het ringen van zwanen. Het verschil is echter dat zei drie was toen ze voor het eerst meeging en ze heeft dus jaren de tijd gehad om de fijne kneepjes van haar leermeester af te kijken, iets wat haar overigens aardig gelukt is. Toen ze klein was hielp ze haar vader met hand en span diensten en vanaf haar 11e levensjaar begon ze zelfstandig jonge zwanen te vangen. Dit jaar is ze weer een tree hoger in de vangersladder gestegen door zonder hulp een volwassen vogel te vangen. De oude garde vond het de hoogste tijd voor deze stap en toen we een mooie grote familie vonden, die ook nog eens op een plek zat waar de omstandigheden voor haar optiemaal waren, werd unaniem besloten dat de hele familie, inclusief de adulte vogels, allemaal door haar gevangen moesten worden. Zonder aarzeling pakte ze een vangstok en met een paar kleine aanwijzingen van de overige teamleden ging ze aan de slag. Het was een klusje van een poep en een scheet en na een paar keer knipperen met de ogen lag de hele familie op de kant. Trots als een Pauw, en met een smile van oor tot oor, moest dit heugelijk moment natuurlijk met het thuisfront gedeeld worden. Je raad nooit wat ik geflikt heb mam!! ik heb een adult gevangen! De andere kant van de lijn kon er de humor wel van inzien maar was nauwelijks verbaast, haar dochter komt wel vaker thuis met de mededeling dat ze een Zwartkopmeeuw, een Lepelaar, Pimpelmees of IJsvogel een in haar handen heeft gehad dus dit kon er ook nog wel bij. Nu moet u niet denken dat ik in tranen uitbarst wanneer onze dochter haar handen uit de mouwen steekt maar gepaste trots lijkt mij in deze wel op zijn plaats, goed gedaan meid.
Elisa met haar eerste zelf gevangen adulte Knobbelzwaan.
Is het nu herfst of is de nazomer zo nat? Een oude Oldamster spreekwoord geeft misschien wel het antwoord op deze vraag, het de boer het waait aan de kaant den komt de haarst ient laand, of beter gezegt, veel akkers zijn alweer zwart en voor veel Oldambtsters is dat het teken dat de zomer zijn langste tijd gehad heeft. Dit jaar was de oogst vroeg dus de omslag van het weer past daar voor mijn gevoel prima bij, het mag wel weer. In de laatste weken werden opvallend veel Zwarte ooievaars waargenomen in het Oldambt en tot nu toe zijn er 15 vogels gezien. Het is lang geleden dat we zo'n goed jaar hebben gehad en mijn teller staat voor dit najaar inmiddels op 5 vogels. Op een na vlogen alle Zwooien over en de vogel die wel aan de grond zat blijkt ook nog eens een intressant geval te zijn want het beest draagt een kleurring. Waar de Zwooi vandaan komt is nog niet bekend maar er word aan gewerkt, even afwachten dus. Net als in de voorgaande jaren heb ik ook dit jaar weer enkele Breedbestrandlopers gezien in de Breebaart polder. Ik moet u eerlijk bekennen dat ik er nauwelijks nog bewust naar opzoek ben, na 150 + Breedbekken gaat het hartje er nauwelijks nog sneller van kloppen, verwend kreng dat ik ben. Waar ik nog wel warm van word zijn een Buidelmees, het blijft een goede soort in den oost, en een al lang voorspelde Porselijnhoen die aanwezig waren in de Breebaart polder.
