Kleurtjes

Nu de dooi voor de deur staat lijkt dit IJsvogeltje het voorlopig gered te hebben. Het lijkt natuurlijk wel mooi wanneer zo'n fel gekleurd vogeltje in de sneeuw zit maar de IJsvogel en de beheerder van dit blog zijn zo langzamerhand wel klaar met de winter.

Bosoel

Roodborst  Midwolda   (Robin)

Een dikke twee weken geleden zag ik de eerste Sneeuwklokjes voor dit jaar al weer boven de grond staan en waren de Koolmezen in onze tuin al weer lekker aan het zingen. Ik begon er bijna in te geloven dat we geen winter meer zouden krijgen maar niets bleek minder waar. Na een paar nachten vorst en een nacht en een volle dag met sneeuw werd het Oldambt omgetoverd in een pool vlakte waar op sommige plekken geen doorkomen aan was. Nu levert het natuurlijk wel leuke plaatjes op zo'n polder pool landschap maar een kleine glijpartij zit in een klein hoekje en kan je auto in een paar seconden onder in een sloot doen belanden, gewoon zitten blijven waar je zit en je totaal niet verroeren lijkt dan de beste remedie. Min of meer aan de bewoonde wereld gekluisterd moet je het vertier dus zoeken in dingen die je anders links laat liggen. Een ding wat ik al jaren voor mij uitgeschoven heb, en dus links heb laten liggen, was het vinden van een Bosuil in het Oldambt. Op zich misschien ook niet zo gek want deze soort kwam in het verleden nauwelijks tot niet voor in de regio en pas de laatste 3 jaar zijn de Uilen aan een opmars bezig in noord oostelijke richting. Inmiddels heeft deze soort de zuidelijkste grens van de Dollard polders bereikt en duiken de Uilen op de meest vreemde, en misschien wel geschikte, plekken op. Het werd dus hoog tijd om na 25 Bosuil loze jaren zelf maar eens in het oost Groningse op zoek te gaan naar een Bosoel.     

    

Pontische meeuw  Winschoten  (Caspian gull)

Nu heb ik het geluk dat ik vlak bij een van de oudste bossen, en misschien ook wel het meest geschikte bos voor Bosuilen, van het Oldambt woon. Gek genoeg zijn er maar weinig waarnemingen bekend uit dit bos en de Bosuil kreeg een grote "misschien" omtrent zijn voorkomen op zijn mouw gespeld. Ik moest er maar eens een expeditie aan wagen om er achter te komen of ze nu wel of niet in dit bos zitten en koos afgelopen week een heldere avond uit om mijn geluk te beproeven. Na een rit van drie minuten stond ik op de parkeerplaats nabij het bos en nog eens drie minuten later stond ik op het startpunt van mijn expeditie. Het maanlicht weerkaatste op de sneeuw waardoor het leek alsof het schemerig was en ik kon met het blote oog abnormaal ver kijken. Ik stond even stil om een stukje tabak van een vloei te voorzien toen rechts boven mij een Bosuil keihard begon te roepen. Ik schoot er spontaan van in de lach en fluisterde zacht, zo simpel kan het dus allemaal zijn. Na een paar keer roepen vloog de vogel in het maanlicht over mij heen en draaide nog even een rondje om vervolgens een stuk verderop weer vrolijk door te gaan met roepen, wat door een vrouwtje overigens beantwoord werd. Binnen tien minuten was expeditie Bosuil al een succes en later op de avond zou blijken dat er nog meer in het vat zou zitten. Ik heb het al zo vaak gezegd, ook dicht bij huis gebeuren soms verrassende dingen, iets wat deze week ook nog maar weer werd bevestigd toen een Zeearend (Pino) met zijn dikke reet op het ijs achter ons huis ging zitten.

Pino  Die een shoarma schotel voorbij ziet lopen!

Varkentje

Smelleken   Dollard     (Merlin)

Kite

Het is de laatste week grijs buiten. Nu blijken daar 50 tinten van te zijn waar je uit kan kiezen maar ik hou het maar op donker grijs, en dan wel de meest sombere versie. Niet echt van dat weer dus waarvan je denkt, joepie we gaan er maar eens weer lekker op uit. Dat mijn viervoeter daar anders over denkt laat zich raden want die wil, weer of geen weer, wel altijd even lekker rauzen en een groep Meerkoeten de stuipen op het lijf jagen. Ik kijk voordat ik met duo penotti op pad ga met enige regelmaat even op buienradar maar daar heeft hij geen boodschap aan, when nature calls moet hij er uit of ik dat nou leuk vind of niet. Waar het op neer komt is dat ik regelmatig als een verzopen kat thuis kom samen met een hond die meer op een vies varkentje lijkt dan op een Border collie. Als ik de weergoden geloven mag dan komt er volgende week verandering in die troosteloze grijze massa en laat de zon zich wat vaker zien, kom maar op met die zonnestralen. Grijs of niet, de laatste dagen leverden toch nog weer een paar aardige soortjes op. Naast een Roodhalsgans (altijd leuk), een Adulte Zeearend (Daar krijg ik nooit genoeg van), en een Pestvogel (daar was der weer een) was een fraaie Kuifduiker in het kanaaltje nabij de Breebaart polder toch wel de smaakmaker van deze week, al was het alleen al omdat het mijn eerste is in de Dollard.  

Kuifduiker  Polder Breebaart    (Horned Grebe)

Peuk

Grote zeeënd  (bewijsplaatje ) Oldambtmeer 

Velvet Scoter (First region inland record) 

Ik heb een jetlag, en dat komt niet omdat ik in de laatste dagen van het oude jaar nog even uitgevlogen ben naar warmere oorden maar omdat ik totaal het gevoel van dag en datum kwijt ben. Dat het nieuwe jaar begonnen is dat is mij niet ontgaan maar wat voor dag is het ook alweer? Na kerst, oud en nieuw en meerdere verjaardagen rond die zelfde feestdagen, komen de blokjes kaas, het gebak en worst mij nu echt de neusgaten uit en het is dus haast onvermijdelijk dat er weer wat grammetjes lichaamsvet aan mijn ( ooit zo goddelijk afgetrainde ?) lichaam zijn toegevoegd. Die 6 pack van vroeger is in de laatste weken van 2012 een kleine one pack geworden maar echte reden voor paniek is er volgens mij nog niet, of met andere woorden, ik hoef nog niet aan een shake dieet waarvan je zo'n ingevallen gezicht krijgt en waarvan anderen denken dat je een nare ziekte onder de leden hebt. Het lijkt er dus sterk op dat het, ook dit jaar, weer geen dieet gaat worden waar ik mijn tanden in ga zetten, stoppen met roken dan maar? Ik begreep van mijn huisarts dat het allemaal tussen je oortjes zit, dat stoppen met roken, en dat je er meer psychisch mee aan de slag moet dan lichamelijk. Ik moet psychisch ergens mee bezig zijn, ja ja? Ja , u moet terug gaan naar uw eigen ik, even binnen in u zelf kijken en u afvragen waarom u een verslaving's probleem heeft. U kunt misschien het beste met een deskundige om tafel gaan zitten om te kijken wat de beste plan van aanpak is voor uw probleem.Volgens mij is er maar een persoon hier in deze kamer die een probleem tussen zijn oren heeft dokter, en wie dat is dat mag u zelf even lekker invullen. Waar het op neer komt is dat ik volgens die pannekoek net als Bassie even aan de binnenkant van mijn ogen moet kijken en dat is nou net iets wat mij tegenstaat in dit hele verhaal, dat hele psychologische gelul er omheen. Dan word het maar goede voornemen nummer 3 waar ik mij op stort, en dat is net iets meer van het leven genieten dan vorig jaar en minder opgefokt door het leven gaan. En oke, ik kom het anti rokers front voor een keer ook tegemoet, ik steek voortaan alleen nog maar een peuk op wanneer ik mij op mijn gemak voel.                       

Roerdomp  Blauwe stad  (Eurasian Bittern)

Over de vogels in het Oldambt kan ik kort zijn, het is winter. Op de kwelders en in de polders is het stil, beangstigend stil zelfs. Het enige vermakelijke van deze week waren een paar Ruigpootbuizerden, een Smelleken, weer een Roerdomp en 2 Strandleeuwerikken, het is even aanmodderen dus.

Pontische meeuw  Termunterzijl   (Caspian Gull)