zondag 19 oktober 2014

De fall ( Rottumerplaat part 8 )


Rottumerplaat.

 
Zeearend. Eerste winterkleed     ( White tailed Eagel.)
 
Een lekkere binnenkomer is het zeker, zo'n Zeearend op de eerste de beste zandbank van het mooiste eiland van Groningen. Als een ware gastheer verwelkomt de vogel ons tijdens het naderen van het eiland, die door hen, die tot de uitverkorenen behoren, ook wel de hemel van Groningen word genoemd. U snapt nu al wel dat ik vorige week wederom weer op Rottumerplaat mijn dagen moest slijten en dat dat geen straf is zo in het midden van de maand oktober dat spreekt voor zich. Zoals gezegd, het weekend begon met een eerste winterkleed Zeearend die zich erg mooi liet zien toen hij langs de boot vloog, dat mijn 500 mm lens op dat moment nog lekker lag te slapen onder in het ruim van het schip kan men als een erg grote jammer moment beschouwen maar het mocht de pret zeker niet drukken. Toen de vogel verderop tussen de zeehonden lande, over leuke plaatjes gesproken?, hadden we allemaal het vermoeden dat we de vogel wel vaker zouden zien in het voor ons liggende weekend maar niets was minder waar.
 

Vuurgoudhaan                                                                ( Common Firecrest.)

Direct na aankomst op het eiland werd begonnen met de hoogwatertelling en gezien het hoge tij was dat geen verkeerde gok. De grote zwermen steltlopers, meeuwen en eenden kwamen door het hoge water dicht bij het eiland en waren zo vrij gemakkelijk te tellen. Tijdens de telling nemen we ook de zangvogels in de vele bosjes langs de stuifdijk mee en ook deze waren goed gevuld met zangertjes als Zwartkoppen, Roodborsten, Heggemussen, Tjiffen, Winterkoningen en Goudhaantjes. En met zulke goed gevulde bosjes kan het dus gebeuren dat je vanuit je ooghoek een vliegend zangvogeltje oppikt en vervolgens aan je telmaatje vraagt, he, wat komt hier aan? tiehuwie, ahh een Bladkoning, dat was de eerste krent van dit weekend. De tweede krent tijdens de telling was een Grauwe franjepoot die rond tolde in de baai, iets wat verderop in de baai zijn broetje, de Rosse franjepoot, overigens ook deed maar deze vogel wisten wij glansrijk te missen. U leest het al wel, overal vogels te kust en te keur op het eiland, iets wat de Slechtvalken en de Smellekens zichtbaar aanstond. Voor deze snelle rovers is het eiland en de omliggende zandplaten zo midden oktober een grote grabbelton met prijsgarantie. Een wandeling van 12 kilometer door de ruigte en het zand maakt hongerig en moe en als je een optelsom van de dag maakt, en je doet daar nog wat berenburger bij, dan kan het haast niet anders dan dat je, een maal op bed liggend, als een blok beton in slaap valt.

 
 Wakker worden op een onbewoond eiland is anders wakker worden dan in je eigen huis. Ondanks dat ik zaterdags een vrije dag heb moet ik vanalles. Ik moet naar de bakker of moet elders een boodschap doen, ik moet, bijna dwangmatig, een rondje door de polder maken en zelfs het eten van een bakje kibbeling is meer moeten dan mogen. Wakker worden op Rottumerplaat is eigenlijk wakker worden zoals het hoord. Lekker rustig om en door het huisje rondscharrelen met een bak koffie in je ene hand en een kijker in de andere. De Waterrallen in de tuin van het huisje schreeuwen de longen uit hun lijf als ik hardop goedemorgen tegen ze zeg en op een meter voor mijn neus is een  Vuurgoudhaan, net als ik, bezig met zijn ontbijt. Met gemak kan ik een kwartier naar de kleine druktemakers kijken als ze hun eerste ronde van de dag door de tuin maken. Hier op het eiland hoef ik niet naar de bakker of een andere winkel en van moeten hebben we hier nog nooit gehoord. Geen drukte of flauwe kul maar gewoon ongedwongen genieten van de koffie, een peukje en van de dingen die het moment je bied. Een voor een ontwaken de tijdelijke bewoners van Plaat uit hun slaap met elk een eigen ochtendritueel, de ene met thee en de andere met een bak koffie en een plak brood. Na dat iedereen klaar is met zijn ritueel blijft het huisje voor de rest van de dag leeg achter want een beetje chillen is natuurlijk wel lekker maar er moet ook aan de weekendlijst gewerkt worden.
 
 
Rotganzen.                                        ( Brant Goose.)
 
Elke bewoner vuld zijn dag zelf in, de ene maakt in zijn eentje een grote ronde over het eiland en de andere maakt een klein rondje en gaat daarna op de toren trektellen. Zelfs kies ik altijd voor de "alles er uit halen wat er in zit"strategie, of met andere woorden, shop till you drop. Het hele weekend kwam de wind uit het zuiden en de Noordzee bleef dan ook angstaanjagend leeg. Oke, het mannetje IJseend en een Middelste jager waren een leuke bijvangst maar alle pijlen waren met een wind uit deze richting gericht op de bosjes. Dagelijks werden de bosjes met uiterste precisie uitgekamt maar harder dan een paar Bladkoningen werden de soorten niet. Ook de kwelders werden dagelijks bezocht en dat was goed voor meerdere Bokjes, Grote piepers en IJsgorzen. Elke avond werd het weer voor de volgende dag besproken en alle aanwezigen hoopten op een verandering van het weer. Een buienfront kan grote invloed op trekkende vogels hebben en het meest gunstige voor ons zou een front vanuit het zuiden zijn om een fall te veroorzaken. Een fall vind plaats als vogels plots met slecht weer te maken krijgen tijdens de trek, de vogels worden eigenlijk gedwongen om lager te vliegen of om te landen op het eerste stukje land dat ze tegenkomen. Oke heren, u wilt dus een fall?? dan kan je hem krijgen ook. Maandag morgen vloog het bij het aanbreken van de dag al als een tiet en het geen waar we op hoopten vond live voor onze ogen plaats, een ware fall. Het huisje van Plaat staat aan de meest oosterlijke kant van het eiland en de tuin was door een neerslagfront een opslagplaats geworden van trekkende vogels. De hele Noordzee moet in het begin van de nacht vol gezeten hebben met vogels want de aantallen die bij ons stranden waren enorm. Na 4 uur tellen vanaf de toren stond alleen de teller van de Koperwieken al op 7500 vogels maar ook de Zanglijster deed met 510 exemplaren goed mee. Tussen al het geweld van de Lijsters werden ook nog eens 15 Beflijster gevonden en dat is best veel. Onder de toren maakten de kleinere zangers zich klaar voor de laatste sprong naar het vasteland en met enige regelmaat verdwenen ze als kleine stipjes boven de Waddenzee. De tuin bleef nooit lang leeg, steeds weer werd de tuin opnieuw gevuld met Goudhaantjes, Vuurgoudhaantjes, Tjiffen en enkele Bladkoningen. Ik heb al veel opmerkelijke dingen gezien op het gebied van vogels maar deze dag zal nog wel even blijven hangen.
 

Een weekend hard werken leverd naast veel mooie momenten en leuke soorten ook nog iets op waar we echt onze best voor gedaan hebben, een nieuw weekendrecord. Voor zover wij weten is het nog nooit eerder een telploeg gelukt om 112 soorten bij elkaar te harken in een weekend. Een echte klapper zat er niet tussen maar soorten als Velduil, Pontische meeuw, Jan van Gent en Grote zeeënd zijn altijd leuk om te zien. Ook leuk om te zien op Rottumerplaat, en stukken zeldzamer op het eiland dan een Bladkoning, Grote pieper of een IJseend was een Waterhoen die door de struiken bij het huisje scharrelde, zo gewoontje en toch erg zeldzaam, iets wat wel past bij dat geweldige eiland.


IJseend.  Mannetje.                                                             ( Long-tailed Duck.)


1 opmerking:

  1. Het was geweldig, hier kan ik wel een najaar op teren!

    Grt Willem

    BeantwoordenVerwijderen