woensdag 29 oktober 2014

Herfst tinten.


Ransuil   Oldambt.                                                           ( Long-eared Owl )

Na een paar weken elders gevogeld te hebben werd het hoog tijd om de Dollard weer eens in te duiken. Oke, mijn bezoek aan het Lauwersmeer van vorige week leverde mij een erg leuke Blonde ruiter als zelfontdekker op en ook de twee Gestreepte strandlopers waren erg vermakelijk om naar te kijken maar u weet het, home is where the hart is. Het bezoek aan de Lauwers stond in het teken van een dagje uit voor de vrijwilligers van de zwanenwerkgroep maar strande wederom in de, tot vogelhut omgebouwde gereedschapskist van de Ezumakeeg. Net als bij mijn laatste bezoek aan de Keeg puilde ook deze keer het hokje weer tot aan de nok toe uit en om mij zelf te beschermen tegen onderhuidse weekheid koos ik er voor om deze keer geen stap over de drempel van het hokje te zetten, iets wat mij overigens erg goed bevallen is moet ik zeggen. Met deze drukte nog in het achterhoofd werd het dus tijd om de rust van oost Groningen maar weer eens op te zoeken. De storm van de vorige week ging in zijn geheel aan mijn neus voorbij maar had voor mij nog wat restjes achter gelaten in de vorm van een Middelste jager die huis hielt rond de haven van Termunterzijl. Het was voor dit najaar alweer mijn tweede Middelste jager in de Eems en dat is uitzonderlijk te noemen voor een soort die best zeldzaam is in deze hoek van Groningen.


De kwelders liggen er weer lekker oktobers bij, de herfstkleuren overheersen eindelijk en voor mij zijn de kwelders nu op hun mooist. De rode, gele en bruine tinten vormen samen met de wind en de donkere luchten eindelijk het perfecte herfstplaatje en doen de hoge tempraturen van de laatste weken vergeten. Op elke paal is wel een roofvogel te vinden en met name de Slechtvalken sprongen er met minimaal 6 exemplaren behoorlijk uit. De eerste Fraters hadden net als de vele tientallen Oeverpiepers hun winterkwartier ook weer gevonden terwijl een late Lepelaar, in tegenstelling tot zijn soortgenoten, geen haast lijkt te hebben om naar Afrika te vertrekken. De Zeearenden zitten onderuit gezakt uit te buiken terwijl een jonge Havik vlak naast ze zijn prooi aan het slopen is. In geen velden of wegen zijn er mensen te bekennen langs de rand van de Dollard en het lijkt er op dat ik de enige ben die op deze dag de kleurenpracht en de geluiden in zich op mag nemen, ik ben in mien element, op mien stee.


Middelste jager  Juveniel  Eems.                                            ( Pomarine Skua )


Pontische meeuw  Oterdum.                                               ( Caspian Gull )

In de Reiderwolder polder loopt in een groep Grote zilverreigers een vogel met een oranje ring, met veel moeite weet ik de ring ( E84 ) af te lezen. De vogel lijkt uit Letland te komen maar net als bij de Zwarte ooievaar, de Kokmeeuw uit Kroatïe en de Pontische meeuw uit het oosten van Duitsland zal ook dit wel weer lang wachten worden op antwoord van de ringer. De Kuifduiker van de Blauwe stad is ook dit najaar, voor het 6e jaar op rij, weer terug op zijn vaste stek en een vrouwtje Toppereend siert een groep Kuifeenden op in het zelfde gebied. De IJsvogels duiken dit najaar, na een paar slechte jaren, op de meest vreemde plekken op in het Oldambt en het lijkt er op dat de soort  eindelijk weer wat in de lift zit. Herfst in het Oldambt is genieten, met volle teugen.


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten