donderdag 25 september 2014

Kustslak.

 

Het gebeurd iedereen die regelmatig buiten is wel eens, je ziet iets groeien, bloeien of vliegen maar je hebt geen flauw idee wat het is. Ik zelf heb dit met enige regelmaat en sinds kort weet ik dat soorten als Engelsgras, Zeealsum en Winterakoniet minder algemeen zijn dan ik ooit had kunnen bedenken. Vaak loop ik er al jaren aan voorbij, ik denk dan al gauw, als het hier overal bloeid. vliegt of kruipt dan zal het in de rest van Nederland ook wel een algemene soort zijn, dat is verkeerd gedacht dus. Vaak moet ik even worden wakker geschut door iemand die er wat meer verstand van heeft en die bij het zien van een paar pollen Engelsgras zegt, goh Engelsgras, niet echt een algemene soort!! Ik beloon een dergelijke opmerking vaak met een, owh is dat zo? dat spul staat hier anders al jaren hoor!!


 
Baardman  Dollard                                                                 ( Bearded Reedling )

Een beetje surfen op het internet bracht mij bij nog zo'n soort die ik al jaren zie in de plasjes en prielen langs het vlonderpad naar de Kiekkaaste. Menig keer dacht ik, ahh daar heb je die grappige kleine slakjes ook weer maar ik heb nooit geweten dat het om Gray's kustslakken ging. De Gray's kustslak is ongeveer 3 tot 5 milimeter groot en word in Nederland nagenoeg alleen nog maar in de Zeeuwse delta en rond Nieuw statenzijl waargenomen, het is dus een behoorlijk zeldzaam slakje.


Havik   Juveniel.                                                                          ( Northern Goshawk )

Onbewust of bewust een soort zien daar zit een Wereld van verschil in, onbewust heeft elk mens wel eens naar een Spreeuw gekeken maar veel mensen hebben nooit gezien hoe mooi het beest eigenlijk is. Bewust ergens naar kijken is dingen in je opnemen, kenmerken en kleuren zien of geluiden horen en je verwonderen, of niet. Bewust naar een klein slakje zoeken stond niet echt op mijn "dingen die ik ooit nog moet doen" lijst maar ik was nieuwschierig geworden en besloot om er maar eens wat tijd in te stoppen. Nieuwe statenzijl was zaterdagmorgen gehuld in dichte mist maar een grote groep Baardmannetjes bleef ondanks dat niet onopgemerkt. Het pingend geluid van de vogeltjes klonk vanuit het met mist bedekte rietveld en kort na het betreden van het vlonderpad werd ik omringd door een groep van minstens 25 Baardmannen en vrouwen. Het Baardmannetje is zonder twijfel een van de meest kleurrijke vogeltjes van het Oldambt en de rietvelden van Nieuw statenzijl zijn al sinds jaar en dag een goede plek om deze soort van dichtbij te zien. De Baardmannen waren dus een leuke bijvangst maar ik kwam natuurlijk voor iets anders, een klein inimini slakje. Zoals gezegt, ik had op het internet al even wat voorwerk gedaan om het vinden van het slakje te vergroten en bij het eerste de beste poeltje langs het vlonderpad naar de Kiekkaaste was het al bingo. Niks op de knieën door het slik maar gewoon zittend op het pad vond ik de Gray's kustslakjes in een poeltje tussen en op de begroeing. Als kleine donkere stipjes zaten ze roerloos op de bladeren van het riet en meer dan dat zou het ook niet worden. Kustslakken geven nu eenmaal geen vliegshowtje zoals een Slechtvalk dat kan doen of trekken geen sprint als een Vos wanneer hij verstoord word maar zitten stil, roerloos stil en blijven bovendat gewoon doodstil zitten. Je bent dus eigenlijk snel klaar met die slakken maar kijk en verwonder u, verwonder u hoe een diertje kleiner dan een luciferkop kan overleven in een woeste Wereld van eb en vloed. En zo blijkt de Dollard na bijna dertig jaar nog steeds verassingen voor mij in petto te hebben, dingen die je niet verwacht, niet kent of waar je nooit een naam aan hebt kunnen plakken.  


1 opmerking: