Sneaky.

Gewone zeehond    Termunterzijl                                        ( Harbor Seal )

Bij elk bezoek aan het haventje van Termunterzijl heb ik altijd het gevoel dat ik bekeken word wanneer ik met mijn auto onder aan de dijk sta. Met mijn linker oog aan de telescoop vang ik, vanuit mijn ooghoek, regelmatig nog net een glimp op van twee bruine ogen die na enige tijd weer geruisloos onder water verdwijnen. Heel sneaky komen de kleine onderzeeërtjes twintig meter verderop weer boven water en dit spel kunnen ze erg lang volhouden. Doorgaans besteed ik geen aandacht aan de zeehonden, ze zitten immers standaard in het weekend basispakket, maar soms kan ik het niet laten om ze even naar me toe te rammelen, even de sleutels uit het contactslot halen en buiten het raam wat rammelen kan soms wonderen doen. Dat rammelen leverde mij ooit een adembenemende ontmoeting met een, in de Eems Dollard schaarse, Grijze zeehond op. Vanaf het moment dat ik het beest zag begon ik met rammelen en na tien minuten rammelen lag het grote beest op 5 meter van de kant. Wie wie nou aan het bewonderen was werd niet helemaal duidelijk maar het was wel een moment om in een lijst met een gouden randje te stoppen. Bel dus niet direct met het GGZ wanneer u een man met een bos sleutels langs de waterkant van de Eems ziet rammelen maar ga er gewoon eens naast zitten, het kon u nog wel eens een leuke ontmoeting opleveren.

Kokmeeuw  Termunterzijl. Geringd in Kroatië.          ( Black -headed Gull, from Croatia )

Ik had me er helemaal op ingesteld, zaterdag niet te laat van bed, even naar de bakker en hup naar de Onnerpolder om de Zeearenden daar te doen. Allemaal leuk bedacht natuurlijk maar met minder dan dertig meter zicht, door de dichte mist, kon ik het eerst wel rustig aan doen. Ik word er altijd wat narrig van bij het zien van die grijze massa, het zijn verloren uren waar je geen ruk aan hebt en het maakt de dag alleen maar korter. Op een gegeven moment moet je toch knopen doorhakken, gaan of thuis achter de Orchideën blijven zitten. Het zal u niet verbazen dat het optie nr 1 werd, gewoon gaan. Ondanks verwoede pogingen van de zon om door de grijze deken heen te breken duurde het nog lang voor het zicht meer dan honderd meter werd. Uit de mist boven de Onner doemde bij flagen een kudde Konics op en tussen de paarden zat het doel van de dag, de Zeearend. Sinds een tijd zijn twee jonge vogels, een 2e kj en een 4e kj, aanwezig in het Zuidlaardermeergebied en ik was benieuwd of het om een jonge man en een jonge vrouw zou gaan, ja mensen, ik kijk alweer in de toekomst. Veel tijd om de vogel te bekijken kreeg ik niet want de mist gooide wederom weer roet in het eten. Tijdens het wachten op betere tijden kwam uit het niets Visarend nummer zoveel van dit jaar vlak langs mijn neus gevlogen en als een spook loste de vogel in een paar seconden ook weer op in de grijze massa. Sjipuuuh, he! IJsvogeltje, vel blauw, blauw, grijs, donker grijs en weg was hij weer, het wachten op opklaringen kan dus best nog aardige dingen opleveren. Vast geklampt aan de woorden van de RTV noord weervrouw, de zunne komt der deur mensen, bleef ik op het germaal van de Onner staan en na verloop van tijd won de zon steeds meer terrein. De paarden en de Zeearend kwamen weer in beeld en na een uurtje kon zelfs de jas alweer uit. In de Westerbroekstermadepolder, gelegen naast de Onner, kreeg ik een andere grote bult bruine veren in het visier en met wat moeite was te zien dat het om Zeearend nummer twee ging. Na verloop van tijd kwam nr 2 los van de grond en vloog met een kleine omweg naar de andere vogel en ging er gezellig naast zitten. Het kijken en vergelijken kon beginnen en het verschil in grote was het eerste wat opviel, vrouwtjes Zeearend zijn groter dan mannetjes. Ook de kop snavel verhouding verschilde behoorlijk en wederom was het weer de 2e kj vogel die er met kop en schouders uitsprong. Na ruim een uur kijken kwam ik tot de conclusie dat de 2e kj vogel een vrouw moet zijn en de 4e kj een man. Nu wil ik niet op de feiten vooruit lopen maar menig paartje Zeearend komt al op jongere leeftijd bij elkaar en als er een gebied is in Groningen die volgens mij voldoet aan de eisen van een Zeearend dan is dat het Zuidlaardermeergebied wel. Ze moeten beide nog een paar jaar voor ze geslachtsrijp zijn maar gezien de toenadering die het mannetje bij het vrouwtje zoekt lijkt de eerste stap in de liefde gezet te zijn.

Visarend in de mist.  Onnerpolder         ( Osprey )

En dan weer terug naar de meeuwen van Termunterzijl. De najaarstrek is in volle gang en zo ook die van de meeuwen. De meeste geringde meeuwen die ik aflees in het haventje komen uit streken die ten noorden of noord oosten van Groningen liggen. Vogels die geringd zijn ten zuiden of zuid oosten had ik tot voor kort nog nooit gezien langs de Eems. Aan dat gemis kwam eindelijk een einde toen ik vorige week een Kokmeeuw uit Kroatië af kon lezen. Kokmeeuwen uit Kroatië worden zelden gezien in Groningen en net als bij de geringde Zwarte ooievaar is het nu nog even wachten op bericht van de ringer.

Zeearenden  Onnerpolder                                                                   ( White-tailed Eagels )